«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۰ شهریور ۲۲, دوشنبه

با این بی بته ها مانده ایم چه کنیم

آن هنگام که از ترس در تنبان شان ریده اند، هر چیزی را بگردن می گیرند و جَدّ و آبادشان را برای نشان دادن اندازه ی درستکاری شان و اینکه همه را موبمو انجام خواهند داد، گواه می گیرند؛ پس از آن، یواشکی از زیر آنچه سیاه روی سپید دستینه نموده و بر دوش گرفته اند، درمی روند و اینجا و آنجا آب را با شراب که آن را هم به دروغ شربت می نامند، می آمیزند۱ و بگفته ی یکی از زبانزدهای زشت و زیبای خودشان: «کِرم می ریزند» و می کوشند دیگر دستینه کنندگان قرارداد را سر بدوانند و گیج و گمراه کنند. هر بار که دست شان رو می شود، گند بالا آمده را بگردن این و آن می اندازند و اگر کسی را نیابند، پای الله شان که گویا بخشنده و مهربان است را به میان می آورند تا ما را نرم کنند و به پندار خود، سرمان شیره بمالند. هنگامی که می بینند سُنبه پُرزور است، بیش از آنچه پیش تر زیر بار رفته بودند را گاه بی آنکه کسی از آن ها خواسته باشد بگردن می گیرند۲ تا پاکدلی و یکرنگی خود را نمایش دهند۳ که چیزی بیش از چرب زبانی بزدلانه نیست. این ها گویی از گذشته ی دور ایران، منش و خوی پارت ها و مادها که در کتاب های تاریخ مان درباره شان خوانده ایم، هیج بویی نبرده اند که حتا آنچه بر زبان می راندند را هیچگاه زیر پا نمی نهادند و با دشمنانِ خونی خود نیز با راستی و درستی رفتار می کردند. خوب! ناگفته نماند که دوستان آمریکایی ما و خودمان مان هم گاه گداری قراردادهای بسته شده را پایمال می کنیم؛ ولی هر بهانه ی شایست یا ناشایستی که بر زبان می آوریم یا می تراشیم، مرد و مردانه پایِ آن می ایستیم. با این بی بته ها مانده ایم چه کنیم.

از زبان این شغال اروپای باختری:  ب. الف. بزرگمهر   ۲۲ شهریور ماه ۱۴۰۰

پی نوشت:

۱ ـ زبانزدی گوش آشنا برای مردم باخترزمین: «آب با شراب آمیختن»؛ گونه ای ناراستی در داد و ستد، کَلَک و نیرنگ

۲ ـ «از دید من، اکنون این پیمان حتا بهتر از آن چیزی است که ما در ژوئیه  ۲۰۱۵ و ژانویه ۲۰۱۶ چشم آن را داشتیم.» گفته های «ارنست مونیز»، وزیر انرژی آمریکا در نشستی در «بنیاد کارنگی»، برگرفته از گزارش «مونیز: ایران به تعهداتش پایبند مانده است / توافق هسته‌ای بهتر از آن چیزی است که انتظار داشتیم»، «ایسنا»  ۲۴ شهریور ماه ۱۳۹۵ (با ویرایش و پارسی نویسی درخور از سوی اینجانب:  ب. الف. بزرگمهر) و گنجانده شده در یادداشت زیر:
«به چه انگیزه و برای دستیابی به کدام آماج، آن نیم جمله گنجانده شد؟!» ب. الف. بزرگمهر ۲۵ آذر ماه ۱۳۹۶

https://www.behzadbozorgmehr.com/2017/12/blog-post_33.html

۳ ـ بزبان کژدم گزیده شان: «اخلاص» 

***

«رافائل گروسی»، دبیر «بنگاه جهانی انرژی اتمی»، روز یکشنبه در پی گفتگوهای خود با بلندپایگانِ «نظامِ خرموش پرور» در تهران به آگاهی رساند که هر دو سو در هماوندی با برخی چالش های پایگاه ‌های هسته‌ای ایران و پیگیری گفتگوها همداستان شده اند.

«انریکه مورا»، دستیار دبیر «هماوندی های بیرونی اتحادیه اروپا»، روز یکشنبه در «توییتر» نوشت که این همداستانی «یک گام خوش بینانه» برای پیگیری بازرسی های برنامه هسته‌ای ایران است و «فضا را برای دیپلماسی باز می‌کند.»

بنیاد داده ها برگرفته از تارنگاشت دروغپردازِ و بی هیچگونه مسوولیتِ اخلاقیِ وابسته به وزارت امور خارجی یانکی ها: «رادیو فردا» به تاریخ ۲۲ شهریور ماه ۱۴۰۰ با ویرایش، پارسی و بازنویسی درخور از اینجانب است.  ب. الف. بزرگمهر

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!