«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی
والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه
۱۴۰۰ شهریور ۱۸, پنجشنبه
ببین می توانی جگرش را بخوری تا پشت و پناهت شود؟
آقا بیشعور! این هم یک ابرو قیطانیِ درست و حسابیِ که
دوست داری؛ گرچه بزبان کژدم گزیده ات:«مُذَکَّر» است. برای تو که مُذَکَّر
و مؤنَّث هر دو یکیست؛ مگر نه؟ ببین می توانی جگرش را بخوری تا پشت و پناهت شود؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر