«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۰ مهر ۱۵, پنجشنبه

مردابی پلشت و بدبو به نام اسلام!

زنی افغان با نوزادش ـ نمادی از سیه روزی زیر سایه ی سنگینِ دین و آیین هایی وامانده که بدرازای تاریخ جز به کشتن دادنِ خودی و ناخودی در جنگ های پی در پی، ویرانی و سرافکندگی برای توده های سرگشته ی مردم به ارمغان نیاورده اند:
مردابی پلشت و بدبو به نام اسلام!

ب. الف. بزرگمهر   ۱۵ مهر ماه ۱۴۰۰



هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!