پدربزرگم، آنگونه که رسانه های مان بدنامش کرده اند، مرد چندان بدی هم نبود؛ دست و دل باز و دلسوز بود و از باژهایی که می ستاند به تنگدستان و بخت برگشتگان نیز کمک می کرد. هرچه بود، سگش به گانگسترهای سیاسی روزگار خود و دوران کنونی می ارزید.
از زبان نوه ی آل کاپون: ب. الف. بزرگمهر ۲۰ مهر ماه ۱۴۰۰
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر