«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۰ آبان ۲۳, یکشنبه

... بزودی در جوار حق جای می گیری و آنجا پاسخگو خواهی بود

شنیده ام که پرتور مرا روی میز کارَت نهاده ای؟! راستش را بگو! آیا براستی تا این اندازه به من دلبسته ای که مرا خویشاوند خود بشمار آورده ای یا شاید برای خوشایند کاتولیک ها در کشورت به چنین کاری دست یازیده و می خواهی پشتوانه ی نیرومندتری از آن غول بی شاخ و دُم پیشین برای خود فراهم کنی؟ پاسخی درست و درمان اگر نداری، باشد؛ اینگونه که در چهره ات می خوانم بزودی در جوار حق جای می گیری و آنجا پاسخگو خواهی بود.

از زبان پاپی جان:  ب. الف. بزرگمهر   ۲۳ آبان ماه ۱۴۰۰



هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!