ناگفته های این مردک نیرنگ باز:
... خوب! این راهی است سال ها پیموده شده و کار بجایی
رسیده که نه از آنِ ما پیداست و نه از آنِ آن ها!۲ ما اگر هم بخواهیم، نمی توانیم برگردیم و راهی
دیگر در پیش بگیریم و براستی اگر می توانستیم برگردیم و آدم بودیم، چه نیازی به
چنین گفتگوهایی با ششلول بندهای «جامعه جهانی» و ریزه خواران چینی و روسی شان داشتیم
که بویژه این یکی، در نقش «مُحَلّل»، ننه مان را هم بگاید؟! برای همین، ناچاریم
کارِ گروه نخودچی کشمش یکی از دیگری «وَلَدِ زنا»ترِ «سید از خر جسته»۳ ی مادربخطا را پی گیریم که
گفته بود: «روابط اقتصادی با کشورهای غربی باید آنچنان به هم تنیده باشد که
برای کسی صرف نکند زیر توافق بزند»۴ این تنیدگی آنچنان
تار و پود اقتصادمان را از هم پاشانده که خدا می داند، تنها شاید اژدهای انقلابی
دیگر که از بر زبان راندن آن، تن مان می لرزد، بتواند کارساز باشد. از ما هیچ کاری
ساخته نیست. «عوام النّاس» را هم دیگر چون گذشته نمی توان گول زد؛ هر اندازه هم که
سیاه بازی کنیم، تنها سرِ خودمان را شیره مالیده ایم. ایران را چون نواله ای گوارا
بخوردشان داده ایم و دیگر توانِ بیرون کشیدنِ آن از گلوی شان را نداریم.
ب. الف. بزرگمهر ۲۵ آذر ماه ۱۴۰۰
پی نوشت:
۱ ـ از گفته های خرموشِ پشت هم اندازی به نام محمد اسلامی، گماشته شده در جایگاه مِهتَرِ «سازمان انرژی اتمی» گزیده ای برگرفته از گزارش «دنیای اقتصاد» ۲۵ آذر ماه ۱۴۰۰ افزوده ی درون [ ] از آنِ من است. ب. الف. بزرگمهر
۲ ـ شخصی، زنی روستایی را دوست می داشت.
روزی زن با او گفت:
اگر میخواهی كه تو جماع كنی و شوهرم در خانه گوش دارد، فردا گاوی فربه به دیه آور كه می فروشم. مردك روزی دیگر گاوی فربه بیاورد كه این گاو را به جماعی می فروشم. شوهر در خانه رفت و با زن بگفت.
زن گفت:
سهل است؛ تو بخر تا من به خانه ی همسایه روم و كُس او به عاریت بستانم و كار او بسازم و گاو ما را باشد.
شوهر راضی شد. زن در خانه ی همسایه رفت و بیرون آمد و با وی در خانه نهفت و در خانه به شوهر سپرد. مرد از شكاف در نگاه می كرد و آورد و برد ایشان می دید. برادرش بیامد و گفت:
مبادا كه این مرد به غلط رود.
شوهر گفت:
چندانكه احتیاط می كنم این مردك چنان درسپوخته است كه نه از آنِ ما پیداست و نه از آنِ همسایه!
جاودانه عُبید زاکانی
https://www.behzadbozorgmehr.com/2018/05/blog-post_20.html
۳ ـ «قَرِه نوکر» یانکی ها در ایرانِ بخت برگشته
۴ ـ برگرفته از یادداشت «همینجور غُلُپّی بپریم توی گلوی شان تا نمک گیر شوند!» ب. الف. بزرگمهر ۱۶ اَمرداد ماه ۱۳۹۴
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر