«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۰ دی ۲, پنجشنبه

شما چیزی برای از دست دادن ندارید

برادران کارگر!

کسی چیزی برای از دست دادن ندارد. شما چه‌بسا نمی‌توانید جامه ای را به تن کنید که خودتان می‌دوزید. نمی‌توانید کفشی را بپوشید که خودتان می‌دوزید. در خانه‌ای نمی‌توانید زندگی کنید که خودتان ساخته‌اید. آنها دارا می‌شوند و شما همچنان پابرهنه بر جای مانده‌اید. تاکنون برای بهره مندی دیگران کار کرده‌اید. هرچه هست را شما درست کرده‌اید؛ ولی بهره ای از آن نمی‌برید. عرق جبین و سوی چشم شما به ادارات و ساختمان‌ هایی دگرمی دیسد که آدم های درون آن ها از شما بهره کشی می‌کنند. این بهره‌کشی و رنج دیگر پس ا‌ست.

زنده یاد عزیز نسین

برگرفته از «تلگرام»  یکم دی ماه ۱۳۹۹ (با ویرایش و پارسی نویسی درخور از اینجانب؛ برنام را نیز با اندک دستکاری در آن از بوم برگزیده ام.  ب. الف. بزرگمهر)

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!