«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۰ دی ۱۰, جمعه

این هم گوشه ای از نمایش است، پیرمرد پابگور؟

ـ زنگ زدم که بگویم بجای انگولکِ چالش های جهانی که ممکن است کار دستِ خودت و دیگران بدهد، چیزهای کوچک دور و برت را سامان بده! آن پرتورهای رنگ و وارنگ از خانواده و دیگران را چرا پشت به رو گذاشته ای؟! بگمانم سال به سال، نیم نگاهی هم به آن ها نمی اندازی؟ پرتورِ پاپی جان [مهتر کلیسای کاتولیک] که می گفتند روی میزت نهاده ای، کجاست؟ این هم گوشه ای از نمایش است، پیرمرد پابگور؟

ب. الف. بزرگمهر  دهم دی ماه ۱۴۰۰



هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!