نخود آش زیر گوشم زمزمه می کند:
این که شش کلاس دوره ی دبستان بیش تر ندیده؛ کی و کجا دوره های دبیرستان و دانشگاه را گذرانده و دکترا گرفته؟!
سپس گویی خودش بخود پاسخ می دهد، می افزاید:
ها! دوره ی دبیرستان را همراه با آموزش شنگول و منگول (همانا «معقول و منقول» بزبان آخوندی) در حوزه ی علمیه و دکترا را هم در دانشگاه اوین گرفته، پرفسور شده ... ها؟
می گویم:
نه بابا! تاژیکستان که برای دید و بازدیدهای دورِهَمی رفته بود از یکی از دانشگاه های آنجا دکترای افتخاری گرفته ...
حالا دو پایش را در یک کفش کرده، برود تاژیکستان دکترای افتخاری بگیرد. به وی می گویم:
به او به عنوان مقامی رسمی دکترا داده اند و بی چشمداشت هم نیست. به تو برای چه باید دکترا بدهند؟!
پاسخ می دهد:
لابد آنجا رشته ای به نام «نای زنی دوپایان» یا چیزی در این مایه دارند که دکترا داده اند؛ دکترا که بدون عنوان نمی شود. من هم می روم شاید دری به تخته خورد و توتنستم دکترا بگیرم و برگردم. آنوخت تو هم باید هر وقت سلام می کنی یا چیزی می خواهی بپرسی، همین عنوان را برایم بکار ببری تا آویزه ی گوشم بشه! آهنگ گوشنوازی هم داره: آقای دکتر ...
می پرسم:
حالا در چه رشته ای می خواهی دکترا بگیری؟
با ناشکیبایی سرشتی اش و تا اندازه ای برانگیخته پاسخ می دهد:
مگر فرقی می کند؟! وختی او به این راحتی دکترا گرفته، برای من هم لابد چیزی دندانگیر پیدا می شود! شاید رشته ی زبان درازی! خوشت اومد؟
از شیرین زبانی اش، گرچه هنوز با ترشرویی، لبخندی کمرنگ تحویلم می دهد و سپس هر دو با هم می خندیم.
ب. الف. بزرگمهر ۲۹ دی ماه ۱۴۰۰
* از گفته های کارچاق کنی به نام کاظم جلالی، نماینده ی جان ننه اش: سیاسی رژیم پوشالی خرموش های اسلام پیشه در روسیه پیرامون رهسپاری «دژخیم الدوله نظام» به روسیه، برگرفته از «اسپوتنیک» ۲۹ دی ماه ۱۴۰۰
زیرنویس پرتور:
دژخیم الدوله با گواهی و پالانِ دکترای افتخاری
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر