«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۱ اردیبهشت ۹, جمعه

تازه شکمم را برای بالا کشیدن به جایگاه مِهتَریِ جمهوری ساوُن زده بودم ...

تازه شکمم را برای بالا کشیدن به جایگاه مهتری جمهوری ساوُن زده بودم؛ مبادا خدا بجای او مرا فراخوانده باشد! این دیگر بیداد بزرگی است ...

از زبان این «کامِلا حریص»:  ب. الف. بزرگمهر   نهم اردی بهشت ماه ۱۴۰۱

آزمایش «کرونا»ی «کاملا هریس»، دستیار مِهتَر جمهوری «یانکی» ها هستیک (مثبت) شد و وی باید دوران بهبودی را در پیرابندی (قرنطینه) بگذراند.

برگرفته از «اسپوتنیک»   هفتم اردی بهشت ماه ۱۴۰۱ (با ویرایش، پارسی و فشرده نویسی درخور از اینجانب: ب. الف. بزرگمهر)



هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!