«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۱ اردیبهشت ۲۴, شنبه

زناشویی در کشتارگاه نازی ها

باورت می شد در چنین جایی همدیگر را بیابیم و زناشویی کنیم؟! اینجا «گِتو» («ghetto») است؛ آن بالا هم که پر بکشیم، باز هم باید جایی چنین جداگانه از سایر مردم داشته باشیم. خوب! اینک وخت اندیشیدن به اینگونه چیزها نیست ...

ب. الف. بزرگمهر   ۲۴ اردی بهشت ماه ۱۴۰۱

زِبَرنویسِ پرتور:

A wedding in the ghetto (c. 1940-1944)

Image: Henryk Ross, Collection of the Art Gallery of Ontario



هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!