گرامی باد سالگشتِ پیروزی سترگِ تاریخیِ «اتحاد جمهوری های شوروی سوسیالیستی» بر اهریمن «نازیسم»!

سخنان «ولادیمیر پوتین» بسیار درست است؛۱ روسیه نمی بایستی این بار رودست می خورد۲ و خوشبختانه بهنگام جُنبید. این بهنگام جنبیدن، چنان مرا خرسند نمود که سر درد و سرگیجه های تندم به یکباره پر کشید و توانستم چیزی در آن باره بنویسم.۳ درباره ی این رژه،۴ باید این سخن باریک و پاکیزه (نکته) بدیده گرفته شود که پیروزی بر اهریمن تا دندان ساز و برگ داده شده به پیشرفته ترین جنگ ابزارهای زمان خود و چیره بر کم و بیش همه ی اروپای آن هنگام، یک پیروزی سترگ تاریخی برای «اتحاد جمهوری های شوروی سوسیالیستی» بود که روسیه با همه ی بزرگی آن، تنها بخشی و باید بی درنگ بیفزایم: بخشی جدانشدنی از سایر بخش ها در یگانگی ملت ها و خلق های رنگارنگِ همدست و همپا در آن پیروزی بود. چه خوب می بود، چنانچه آن یگانگی بی همتایِ برآمده از «کارگر همبستگی جهانی» («انترناسیونالیسم پرولتری»)، در چنین رژه ای بازتاب یافته به نمایش درمی آمد و تنها به ستودن دستاوردهایِ «جنگ جهانی دوم» در سخنرانی مِهتَرِ جمهور روسیه بسنده نمی شد. افزون بر آن، پیروزی سترگ «اتحاد جمهوری های شوروی سوسیالیستی»، پیروزی همه ی ملت ها و خلق های جهان که بسیاری از آن ها به شَوَند همین پیروزی تاریخی به ناوابستگی سیاسی و هازمانی ـ اختسادی نسبی دست یافتند و از زیر یوغ کشورهای بهره کش سرمایه داری بیرون جستند نیز بود.

در اینجا ناچارم باری دیگر یادآور شوم و بر آن پافشارم که سیاست در هر گونه و نمودِ آن در چارچوب ملی گرایی که تُند یا کُند آن نیز از جداگانگی چشمگیری در ریشه برخوردار نیستند، در فرجام کار ره بجایی نمی برد و در برابر سیاست امپریالیست ها، دیر یا زود به شکست می انجامد.

با امید به پیروزی سوسیالیسمی پویا بر بنیاد «سوسیالیسم دانشورانه» با ساز و کارِ درونیِ خودکار (autodynamism) و نیرو گرفتن شوراهای کارگری و توده ای از پایه تا فراز، یاد همه ی زنان و مردان دلاور و جانباختگان در راه رهایی از چنگ اهریمن «نازیسم» و «فاشیسم» و نیز همه ی سربازان و فرماندهان دلاور جانباخته در آن پیشدستی هشیارانه و بهنگام را گرامی می دارم.

درودی جانانه بر توده های مردم، رزمندگان و فرماندهان رزمی خلق های دونباس و روسیه!

مرگ بر سرمایه داری و در نخستین گام، سرکوب و نابودی سرمایه داری امپریالیستی در پهنه ی جهان!

برپا، زنده و پایدار باد همبستگی همه ی خلق ها و ملت های جهان در راه دستیابی به هازمانی آدموار بی هیچگونه بهره کشی آدمی از یکدیگر!

ب. الف. بزرگمهر   ۱۹ اردی بهشت ماه ۱۴۰۱

پی نوشت:

۱ ـ مِهتَرِ جمهور روسیه در رژه ی روز پیروزی بر آلمان نازی بر این سخن باریک و پاکیزه (نکته) پافشرد که راه اندازی یورش، «تنها برآنِشِ (تصمیم) درست» بود. «ولادیمیر پوتین»، مِهتَرِ جمهور روسیه در جریان سخنرانی خود در رژه روز پیروزی در «میدان سرخ» مسکو در روز دوشنبه به آگاهی رساند که کنش رزمی روسیه در اوکراین، کاری پیشگیرانه در برابر تازش های آینده بود.

پوتین نه تنها دستاوردهای مردم شوروی در «جنگ جهانی دوم» را ستود که همچنین به شَوَندهای (دلایل) «کرملین» درباره ی کشاکش میان «مسکو» و «کیِف» اشاره کرد. او گفت که روسیه ناچار به کنش بود؛ زیرا یورشی گسترده در رویارویی با جمهوری‌های جداشده در خاورِ «دونباس» داشت برنامه‌ریزی می شد. ما زیرساخت‌های رزمی را دیدیم که [در اوکراین] گشوده می شد؛ سدها رایزن بیگانه کار خود را آغازیده بودند. نوین ترین جنگ ابزارها بگونه ای پیوسته از کشورهای «ناتو» رسانده می شد. پروا (خطر) هر روز بیشتر می شد. روسیه با پیشدستی کردن به یورش پاسخ داد؛ این برآنشی ناگزیر، بهنگام و تنها کارِ درست از سوی کشوری فرمانروا، نیرومند و ناوابسته بود.

برگردان گزیده ای از یک گزارش به یاری «گوگل»، برگرفته از «آرتی» نوزدهم اردی بهشت ماه ۱۴۰۱ (با ویرایش، پارسی و اندک بازنویسی درخور از اینجانب: ب. الف. بزرگمهر)

۲ ـ «نه روسیه و نه چین نباید رودست بخورند!»  ب. الف. بزرگمهر   ۱۵ آذر ماه ۱۴۰۰

https://www.behzadbozorgmehr.com/2021/12/blog-post_27.html

«نه یک گام به پس!»  ب. الف. بزرگمهر   هفتم بهمن ماه ۱۴۰۰

https://www.behzadbozorgmehr.com/2022/01/blog-post_27.html

۳ ـ «کار بسیار درست و بجایی انجام دادی، آقای پوتین؛ درود بر شما!»  ب. الف. بزرگمهر   پنجم اسپند ماه ۱۴۰۰

https://www.behzadbozorgmehr.com/2022/02/blog-post_43.html

۴ ـ رژه ی روز پیروزی بر آلمان نازی، بنگرید به بوم انگلیسی گزارش یاد شده در پیوست شماره ی یکم: «آرتی» نوزدهم اردی بهشت ماه ۱۴۰۱