بیا این هم پوشه ی باشگاه؛ همه چی توش نوشته شده. خوب بخونش و اگه دلت خواست، می تونی بالای تختخوابت هم آویزونش کنی؛ ولی تا اونوخت که بتونی پاتو تو باشگاه بذاری، هنوز راه درازه؛* درسته ریشت دراومده؛ ولی هنوز بچه ای. باید بزرگ تر بشی و کمی پا به سن بذاری. تا اونوخت وظیفه ی اخلاقی همه ی ماست که از تو نگهداری کنیم و راه و چاه نشونت بدیم.
از زبان بانو هیتلرنژاد: ب. الف. بزرگمهر ۱۴ خرداد ماه ۱۴۰۰
* «من بر این باورم که نه تنها از دیدگاه دوربردی (استراتژیک) بسود ماست که کاریای هنجارین (وظیفه اخلاقی) ماست که دورنمای پیوستن آنها به ꞌباهماد اروپاꞌ را فراهم کرده و راه بسوی باهمادمان را سنگفرش کنیم. این باید آرنگِ (شعار) ما باشد: پشتیبانی از اوکراین در گذارش بسوی ꞌباهماد اروپاꞌ این باری [بر دوش ما] نیست؛ این پایبندی (مسوولیت) تاریخی ماست» از گفته های «اورسولا فن در لاین»، پنجشنبه ی گذشته در «انجمن براتیسلاوا» (اسلواکی)
«فون در لاین» با این همه، بر این نکته پافشرد که «کیِف» باید همچنان استانداردها و اگر و مگرهای (شرایط) یک هموندِ «باهماد اروپا» را پاس دارد (رعایت کند) ؛زیرا در روند پیشرفت، «نه کارت بازی همه کاره ای (wild card) و نه راه میانبری» هست. (همانجا)
مِهتَرِ جمهور: «ولودیمیر زلنسکی» [بخوان: الف بچه ی یهودی!] گفته بود که کشورش جایگاهی در میان هموندان «باهماد اروپا» دست و پا کرده و می باید در یک روند پرشتاب پذیرفته شود.
گزیده ای برگرفته از یک گزارش در «آرتی» ۱۳ خرداد ماه ۱۴۰۱ (با ویرایش و پارسی نویسی درخور از اینجانب؛ افزوده های درون [ ] نیز از آنِ من است. ب. الف. بزرگمهر)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر