«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۱ تیر ۵, یکشنبه

زنان و مردانی چون اسکندر لطفی مایه ی سرفرازی و امید به آینده ی ایرانند

همه ی ایران و بسیاری از ایرانیان در گوشه و کنار جهان به اسکندر لطفی و دیگر زندانیانِ در بندی چون وی می بالند .به همان اندازه که رژیم دزدسالارِ خرموش پرور مایه ی سرافکندگی ایران و ایرانی است، زنان و مردانی چون وی مایه سرفرازی و امید به آینده ی ایرانند.

سرنگون باد گروهبندی های خرموش اسلام پیشه ی فرمانروا بر میهن مان!

برپا، پایدار و پیروز باد پیشانی یگانه ی خلق های ایران برهبری طبقه کارگر برای سرنگونی رژیم پوشالی اسلام پیشگان

ب. الف. بزرگمهر   پنجم تیر ماه ۱۴۰۱ 

***

گزارشی از دیدار آموزگار بازداشتی، اسکندر لطفی با خانوادەاش

بامداد روز پنجشنبە ۲۶ خرداد ماه، سرانجام خانوادە ی آموزگار بازداشتی: اسکندر لطفی پس از ۵۰ روز بازداشت فرزندشان، توانستند با وی دیداری کوتاه و داخل کابین داشته باشند. این دیدار درحالی صورت گرفت که ماموران امنیتی، این کنشگر صنفی آموزگاران و خانواده‌اش را به گفتگو به زبان فارسی، از راه گوشی و از دو سوی شیشه واداشته بودند.

اسکندر لطفی بە آگاهی خانوادەاش رسانده بود که در این مدت با همه ی بازجویی های بسیاری که داشته، همچنان برای تمدید مجدد، تفهیم اتهام نشده است. این درحالی است کە بر پایه ی قانون مجازات اسلامی ایران، متهم باید در کمتر از ٢٤ ساعتِ نخستِ بازداشت از سوی بازپرس تفهیم اتهام شود.

اسکندر لطفی از دلیل بازداشت و نیز روندِ بازداشت به شدت ابراز ناخشودی کردە بود. وی همچنین خاطر نشان نموده بود کە دیدار آنان با آن دو آموزگار فرانسوی یک دیدار دوستانه بودە است و نه هیچ چیز دیگری. وی قاطعانه هشدار داده بود کە اگر روال بازجویی به سوی اعترافات ساختگی و ناپذیرفتنی پیش برود، آماده است از جانش هم مایە بگذارد. وی همچنین خاطرنشان نموده کە وزارت اطلاعات را درباره ی این سناریوی ساختگی رسوا خواهد نمود.

خانوادە لطفی در این دیدار بار دیگر بە فرزندشان خاطر نشان کردند که هستی او برای خانوادە و‌ جامعه مایە افتخار است و خانواده، دوستان، دیگر آموزگاران کنشگر در هر جای کشور و همه ی باهمادهای هماوند با آموزش در جهان، همچنان تا زمان آزادی در کنار او و دیگر همکاران دربند ایستاده و از آنان پشتیبانی خواهند نمود.

گزیده گزارشی برگرفته از «تلگرام»   چهارم تیر ماه ۱۴۰۱ (با اندک ویرایش و پارسی نویسی درخور از اینجانب: ب. الف. بزرگمهر)

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!