«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۱ تیر ۸, چهارشنبه

گروهِ ورشکستگان به تقصیر

ببینم همه هستند؟ کسی گم و گور نشده؟ آنور را دیدم؛ از هم ولایتی هیتلرنژادمان و منگول ژاپنی و مردک خُل و چِل و مستر پرزیدنت پابگور همگی هستند. اینورم روباه دودوزه بازِ فرانسوی و آن ژیگولوی جنده باز کانادایی که بیخودی پایش اینجا باز شده هم هستند؛ آن نَرّه خرِ شورای خودمان و آن ایتالیاییِ بی بو و خاصیّت هم هست. خودم را داشت یادم می رفت که اینجا میزبانیم.

از زبان «اولاغ شُل»:  ب. الف. بزرگمهر   هشتم تیر ماه ۱۴۰۱

زیرنویس پرتور:
پرتورِ یادگاری سیاست بازانِ «گروه هفت» در نشست آلمان



هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!