زن ستیزی و خشونت علیه زنان از طریق اجرای قوانین ارتجاعی دینی یکی از ابزارهایی بوده که با استفاده از آن کوشش شده تا زنان را بیش از پیش به انقیاد درآورند. علاوه بر این از وجود انواع تبعیض و نابرابری و استثمار زنان در محیط کار گرفته تا آزار و اذیت، توهین و تهدید به اخراج و حتی تجاوز به آنها تحت حمایت قوانین موجود و تحمیل فقر و تنگدستی برای سوء استفاده بیشتر، همواره آن ها را در موقعیتی فرودست تری قرار داده است. تشدید این وضعیت، زنان را بیش از هر زمان دیگری به مبارزه برای رهایی و بازستاندن حقوق پایمال شده خود مصمم ساخته بگونه ای که اکنون ایفای نقش بارز و جسورانه زنان در جنبش های اجتماعی و اعتراضی و به خصوص در جنبش کارگران معلمان و بازنشستگان، موجب وحشت و هراس روزافزون حکومت شده و خواب از چشمانشان ربوده است.
تشدید فزاینده چرخه سرکوب و توحش جانیان حکومت، امروز
جامعه را در شرایط عصیان و انقلاب قرار داده است و ضرورت
اتحاد عمل و همبستگی عملی برای پایان دادن به این شرایط
جهنمی را برجسته ساخته است.
مهسا فرزند ماست؛ عضوی از خانواده ماست و مهسا ها بسیارند. نباید اجازه داد چنین فجایع و جنایاتی تکرار شود. عاملین و آمرین آن باید محاکمه و دولت باید جوابگو شود.
گشت های ارشاد این نیروی سرکوب باید فورا جمع شود.
حجاب اجباری لغو شود.
همه زنانی که به جرم تن ندادن به این اجبار در زندان هستند باید فورا آزاد شوند.
شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت ضمن ابراز همدردی با خانواده " مهسا " همه همکاران نفتی و همه کارگران مراکز کاری را برای این مهم به همبستگی بیشتر فرا می خواند.
در برابر این جنایات نمی توان سکوت کرد. باید در مقابل این شرایط ایستاد و فریاد اعتراض سر داد.
شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت
برگرفته از «تلگرام» ۲۷ شهریور ماه ۱۴۰۱
بختی چندان برای ویرایش این بیانیه نداشتم. ب. الف. بزرگمهر
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر