این چند گزاره را از سر
ناچاری، شتابزده می نویسم:
نبرد میان مردم بپاخاسته ی ایران
بویژه در کردستانِ دلاور و بزرگوار با تبهکارترین و پوشالی ترین رژیم تاریخ ایران
که ناساز با همه ی داوهای دروغین اش، درکردار نخش گُرز تبهکاران نامور به «جامعه
جهانی» را بر دوش دارد و چپ و راست توده های مردمِ بی هیچ جنگ ابزاری را به گلوله بسته
و می کشد، فرازی نو یافته است. در این نبردِ همچنان نابرابر، سنگر نخستین از آنِ توده
های مردم کردستان است که کم و بیش در همه جا از سنندج و مهاباد گرفته تا جوانرود و جاهای دیگر می کوشند تا مهار کوی و برزن و شهر زیستگاه خود را از چنگ نیروهای سرکوبگر برهانند
که بی هیچ گمان و گفتگو به پیشروی جنبش انقلابی ایران کمک شایانی نموده و از این
رو، پیروزی در آن از برجستگی ویژه ای برخوردار است. نباید این مردم مهربان، دلاور
و بزرگوار را که در بازه های گوناگون تاریخی ایران، نخشی سرنوشت ساز در یکپارچگی
میهن مان و همبستگی خلق های آن داشته و همچنان دارند، تنها نهاد. باید به هر گونه
ای شدنی به یاری شان شتافت؛ خیابان های شهرها را بگونه ای انبوه پر نمود و جلوی
جولان آزادانه ی مزدوران بسیجی و سپاهی سرکوبگر را گرفت؛ باید ایستاد و پایداری
نمود؛ وگرنه، رژیم دزدان اسلام پیشه ی فرمانروا بر میهن مان که در میان شان شمار
بسیاری از مزدوران دو یا چندملیتی کشورهای امپریالیستی لانه کرده و نخش آفرین
پیشبرد آماج های دشمنان ایران و ایرانی هستند، کار را به فروپاشی ایران زمین خواهد
کشاند.
سرنگون باد گروهبندی های خرموش اسلام پیشه ی فرمانروا بر میهن مان!
برپا، پایدار و پیروز باد پیشانی یگانه ی خلق های ایران برهبری طبقه کارگر برای سرنگونی رژیم پوشالی اسلام پیشگان!
ب. الف. بزرگمهر ۳۰ آبان ماه ۱۴۰۱
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر