در سالشمار آن ها هر سال نوبت یکی از جانوران است؛ امسال خرگوش است و سال های آینده جانوری دیگر و دیگر تا دوباره نوبت خرگوش شود. در سالشمار ما برای سال های آزگار پی در پی، خرموش تمرگیده و از جایش جُنب نمی خورَد؛ درست بسان پیامبر تازی که خود را واپسین پیامبر خدا خواند و پس از آن، هر پیامبر نوخاسته ای بباد ناسزا و کتک و سنگباران گرفته شد، موش های پروار شده بدرازای سالیان در این ولایت نیز هوده ی دیگر جَک و جانوران را خوردند و سالشمار را از کار انداختند؛ بدین سان از آن پس هر سال، سال خرموش است: خرموش هایی پرخور، دله دزد، هیز و درنده که کار و باری جز خوردن و خوابیدن و ریدن و گاییدن و لابلای همه ی این ها ذکر الله گفتن، دروغ گفتن و دروغ بستن به دیگران و آموزش ساده زیستی و اندک خواهی به عوام النّاس ندارند.
ب. الف. بزرگمهر دوم بهمن ماه ۱۴۰۱
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر