«مونتس پیمان خود با مِلّت مان را شکست؛ ولی نه برای پول. براستی، او برای هیچیک از کارهای خود هرگز پولی دریافت نکرد و بگونه ای شگفت انگیز، انگیزه اش تنها بیزاری از آمریکا بود.»*
دُم جنبانک با یکی گرفتن دَم و دستگاه دیوانسالاری «یانکی» ها یا توده های مردم «ایالات متحد» بگونه ای فریبکارانه کوشیده سر دیگران کلاه بگذارد؛ گرچه کوششی ریشخندآمیز و بیش تر خودگولزنک برای خوار وانمودن آن زن دلاور در چشم توده های مردم که ناساز با کم و بیش همه ی خبرچینان که برای کار خود دستمزد می گیرند، بر پایه ی گفته های خود این نادان «برای هیچیک از کارهای خود هرگز پولی دریافت نکرد». بله! وی پیمان خود با آن دَم و دستگاه که بیگمان از آن بیزار بود را زیر پا نهاد؛ زنی بی هیچ گمان و گفتگو آرمانخواه با اندیشه هایی دادخواهانه در سر و کارنامه ای پربار که نمی توانست و نمی تواند از توده های مردمِ خُرد و لگدمال شده که بسیاری از آن ها بر بنباد آمارها به مرز دیوانگی پا نهاده اند، بیزار باشد. بدین سان، دُم جنبانکِ نادان با بر زبان راندن همین گفته ها بریش خود و دیگر نوکران و گماشتگان آن دَم و دستگاه دوزخی خندیده است.
ب. الف. بزرگمهر ۱۹ دی ماه ۱۴۰۱
* «آنا مونتس» که از سوی دَم و دستگاه دیوانسالاری «یانکی» ها چون «یکی از ویرانگرترین خبرچینانِ» تاریخ «ایالات متحد» شناخته شده، پس از بیش از ۲۰ سال از سر گذراندن در «زندان فدرال تگزاس»، آدینه ی گذشته آزاد شد؛ وی که اکنون ۶۵ سال دارد، در آن دَم و دستگاه از جایگاه خوبی برخوردار بود. «مونتس» که در آغاز برای «وزارت دادگستری ꞌیانکیꞌ ها» کار می کرد، در سال ۱۹۸۵ ترسایی به «بنگاه داده پردازی پدافندی» پیوست و تا زمان دستگیری اش، اندکی پس از ماجرای ۱۱ سپتامبر در سال ۲۰۰۱ ترسایی، در آنجا کار می کرد. روشن شد که «مونتس» در همه ی دوران کار خود در آن دَم و دستگاهِ پلید و تبهکار، داده های بسیار برجسته و هشدارآمیزی را برای کوبا می فرستاده است. بنا بر داده های دستگاه خبرچینی «یانکی» ها («سازمان سیا»)، وی خبرچینی در کار خود بسیار باریک بوده و بجای رونوشت برداری داده های رده بندی شده که بیم شناخته شدن و دستگیری را می افزود، آن ها را به یاد می سپرد و بگاه بایسته از کاغذهای ویژه ای که به آسانی در آب از هم می پاشید برای نوشتن و جابجایی آن ها سود می برد
بگفته ی «میشل ون کلیو»، مِهتَر «ضد جاسوسی» در دوره «بوش»، «مونتس یکی از ویرانگرترین خبرچینانی که ایالات متحد تاکنون بخود دیده»، بوده که «کم و بیش هر چیزی» که «واشنگتن» درباره ی کوبا می دانست را لو داده است.
در سال ۲۰۰۲ ترسایی، «مونتس» اَنگِ خبرچینی که می توانست پادافرهِ ستاندنِ جانش را در پی داشته باشد، بزبان آورد؛ ولی در فرجام کار، بر بنیاد یک سازشنامه (توافقنامه) به ۲۵ سال زندان دادباخته شد.
نماینده ی تندرو و دُم جنبان «جمهوری خواهان» در مَهِستان
«یانکی» ها به نامِ «مارکو روبیو» پس از آزادی «آنا مونتس» پیشنهاد نمود کرد که او
نباید حتا پس از گذراندن دوران دادباختگی اش بخشیده شود. بگفته ی وی:
«مونتس پیمان خود با مِلّت مان را شکست (پیمان
شکنی، خیانت کردن، زنهارخواری)؛ ولی نه برای پول. براستی، او برای هیچیک از کارهای
خود هرگز پولی دریافت نکرد و بگونه ای شگفت انگیز، انگیزه اش تنها بیزاری از آمریکا
بود.»
بر بنیاد دستورنامه، «مونتس» در زمان آزادی برای پنج سال پاییده خواهد شد و از کار برای دولت یا هماودی با «گماشتگان برونمرزی» بدون روادید(مجوز) ویژه بازداشته (منع) خواهد شد.
برگردان گزارشی برگرفته از «آرتی» به تاریخ ۱۸ دی ماه ۱۴۰۱ به یاری «گوگل» (با ویرایش، پارسی و پاکیزه نویسی درخور از اینجانب: ب. الف. بزرگمهر)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر