«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۲ فروردین ۸, سه‌شنبه

روز و روزگار سخت ناگوار زنان افغانستان؛ زنانی که فریادرسی هم ندارند

نابود باد امپریالیسم و همه ی نوکران و مزدوران شان که بویژه در کالبد اسلامی پوشالی، خونخوارتر از دیگر گروه های شناخته شده و ناشناخته ی این سامانه ی زمینگیر شده و بی سر و سامان در همه جای جهان اند!

مرگ بر «داعش»، «طالبان» و همچشمان همپشم شان در گرامی میهن مان!

 ب. الف. بزرگمهر   هشتم فروردین ماه ۱۴۰۲

وبدئوی پیوست: روز و روزگار سخت ناگوار زنان افغانستان؛ زنانی که فریادرسی هم ندارند (برگرفته از «تلگرام»   هشتم فروردین ماه ۱۴۰۲)



هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!