«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۲ فروردین ۱۴, دوشنبه

شما را آنچنان گرسنگی خواهند داد که از زنده و مرده ی هیچ جنبنده ای نگذرید ...

تا آنجا که من این ها را می شناسم، شما را آنچنان گرسنگی خواهند داد که از زنده و مرده ی هیچ جنبنده ای از پرنده و چرنده و جونده و خزنده گرفته تا حتا جانور دوپا نگذرید و چون ما کرکس ها مردارخواری پیشه کنید.

از زبان این کرکس استخوان خرد کرده:  ب. الف. بزرگمهر   ۱۴ فروردین ماه ۱۴۰۲



هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!