«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۲ اردیبهشت ۹, شنبه

پژواک روز و روزگار تلخ توده های مردم ایران در گفته های یکی از دادخواه ترین فرزندان ایران زمین

روز و روزگار تلخی که خرموش اسلام پیشه با همدستی کشورهای امپریالیستی و ریزه خواران شان برای توده های مردم ایران رقم زده اند در گفته های یکی از دادخواه ترین فرزندان ایران زمین در ویدئوی پیوست، چنین پژواک یافته است:
«... ما گریه های مان، اشک های مان را به اشتراک می گذاریم؛ ما سراسر غم هستیم؛ سراسر اندوه هستیم و بالاتر از همه ی این ها سراسر اراده و تصمیم هستیم.»

سرنگون باد گروهبندی های خرموش اسلام پیشه ی فرمانروا بر میهن مان!

برپا، پایدار و پیروز باد پیشانی یگانه ی خلق های ایران برهبری طبقه کارگر برای سرنگونی رژیم پوشالی اسلام پیشگان

ب. الف. بزرگمهر   نهم اردی بهشت ماه ۱۴۰۱ 

***

محمد نجفی، وکیل دادگستری با انتشار ویدیویی از خود در روز ۴ اردیبهشت ۱۴۰۲، خبر از بازگشتش به زندان داد و گفت:
«همزمان با اینکه خانواده از بازگشت من به زندان ناراحت هستند، من با تماس پدر کیان‌پیرفلک غمگین شدم و اشک بر چشمانم جاری شد

پس از انتشار فایل صوتی در حمایت از اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ از زندان مرکزی اراک از سوی آقای نجفی، برای او پرونده‌ای تشکیل شد و پس از طی مراحل بازپرسی و تفهیم اتهام در مرحله دادرسی، در بخش اول، توسط شعبه ۲ دادگاه انقلاب اراک از بابت اتهام (فعالیت تبلیغی علیه نظام) به تحمل ۱ سال حبس تعزیری و در بخش دوم از همین پرونده هم توسط شعبه ۱۰۶ دادگاه کیفری ۲ اراک از بابت اتهام (نشر اکاذیب) هم به تحمل ۲ سال حبس تعزیری و پرداخت ۱۵۰ میلیون ریال جریمه نقدی محکوم شد. پس از ابلاغ این حکم به آقای نجفی، وی نه به آن اعتراض کرده و نه تسلیم به رای نوشت.

ویدئوی پیوست:

«پژواک روز و روزگار تلخ توده های مردم ایران در گفته های یکی از دادخواه ترین فرزندان ایران زمین» (برنام از آن من است.  ب. الف. بزرگمهر)

برگرفته از «تلگرام»   پنجم اردی بهشت ماه ۱۴۰۱



هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!