زنده زنده سوزاندن پرستار «اتحاد جمهوری های شوروی سوسیالیستی»* در یکی از پیشانی های نبرد! نازی هایی که همزمان با زمینگیر شدنِ هر آن فزاینده ی سامانه ی رو بمرگ سرمایه داری امپریالیستی، در کالبدی نو در سراسر اروپای باختری و برخی کشورها و سرزمین های پیرامون آن جان می گیرند تا سیاست جنگ افروزانه ی «یانکی» ها و برادران «انگلوساکسون» خود در آن آبخست نفرین شده را در همراهیِ بیش تر زیرجُلی و پاورچین دولت ها و ملت های شغال سرشت اروپایی پی گرفته، تنور اهریمنی جنگ را روشن نگاه دارند. مرگ بر امپریالیسم و همه ی فرآورده های ننگین آن از «نازی» ها و «فاشیست» ها گرفته تا مزدوران اسلام پیشه ی آن در ایران و دیگر کشورهای رویهمرفته نگونبخت نامور به «اسلامی»!
ب. الف. بزرگمهر ۱۸ اردی بهشت ماه ۱۴۰۲
* ملی گرایان دوآتشه ی روسی که چهره ی راستین خود را از آن میان، زیر پوشش زنده کردن آیین های روسی پنهان می کنند از آن جنگ که بی یاوری و همبستگی جانانه و همه سویه ی همه ی خلق ها و ملت های «اتحاد جمهوری های شوروی سوسیالیستی» هرگز به پیروزی درخشانِ نشانه گذار جهانی نمی رسید با برنام «جنگ بزرگ میهنی» یاد می کنند و آماج سخن کوته بینانه شان، تنها روسیه است و بس! آن ها دانسته و آگاهانه خود را بفراموشی می زنند که روسیه ی آن هنگام با همه ی بزرگی خود، تنها در کالبد سوسیالیستی آن از آرش و مانشی سزاوار برخوردار بود و آن جنگ، «جنگ بزرگ میهن سوسیالیستی» بود.
با آنکه به شوندهای سیاسی، ناچارم از «نکوهش باریک بینانه» («انتقادی») سیاست دولت همچنان مافیایی روسیه خودداری ورزیده و آنچه گفتنی است را بیش تر در چارچوب ریشخند («طنز») بر زبان آورم، در آستانه ی یادبود آن پیروزی درخشان تاریخی در برابر «نازیسم» و «فاشیسم» که شکستی همه سویه برای سرمایه داری امپریالیستی در گستره ی جهان را نیز در پی داشت، این یادآوری یا بهتر بگویم: «تودهنی» به همه ی دوآتشه های روسیِ ریز و درشت از بالا تا پایین آن دَم و دستگاه را کاری سزاوار و بایسته دانستم. ب. الف. بزرگمهر ۱۸ اردی بهشت ماه ۱۴۰۲
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر