این کناره گیری نبود؛ بسان موشی بیچاره دُم مان را گرفتند و از واپسین جایی که در میان «کدو تنبل» ها برای خودمان دست و پا کرده بودیم، بیرون انداختند؛* با خود هیچ نیاندیشیدند که زمانی نخست وزیر کشوری بودیم که چون امپراتوری ساسانی، خورشید هیچگاه رو از پرچمش برنمی تافت. آیا این نشانه ای از فرو رفتن در منجلاب نیست؟
ب. الف. بزرگمهر ۲۲ خرداد ماه ۱۴۰۲
* «بوریس جانسون»، نخست‌وزیر پیشین انگلیس از هموندی (عضویت) در مهستان (پارلمان) آن کشور کناره گرفت و گفت: همچشمان سیاسی با دروغ بستن های شان درباره نخش وی در رسوایی «پارتی گیت» که دربرگیرنده ی باهمادهای (احزاب) «پیمان شکن جدابندی» («ناقض قرنطینه») در خیابان «داونینگ ۱۰ در بازه ی زمانی همه گیری «کووید ۱۹» بود، مرا به کناره گیری واداشتند.
«جانسون»، آدینه ی (جمعه) [گذشته] در گفتارنامه ای (بیانیه‌ای)
آورده بود:
«اکنون با همدستی شمار کمی از کسانی بدون هیچ گواهی برای درستی
داوهای شان ـ و بدون پذیرش حتا هموندانِ «باهمادِ واپسگرا» («حزب محافظه‌کار»)، چه
رسد به دامنه ی گسترده‌تر رأی‌دهندگان ـ ناگزیرم از مهستان بیرون بروم» ... به
باور من، پیشینه ای بیم برانگیز و نگران کننده دارد سامان داده می شود.»
وی افزود که برکناری وی، «نخستین گام بایسته» برای قانونگزارانی است که می خواهند دستاوردِ همه پرسی «برگزیت» در سال ۲۰۱۶ را پوچ کنند.
برگردان گزیده گزارشی، برگرفته از «آرتی» به تاریخ ۱۹ خرداد ماه ۱۴۰۲ به یاری «گوگل ترانسلِیت» از اینجانب: ب. الف. بزرگمهر
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر