هم از توبره می خوریم؛ هم از کاهدان

بحمدلله ما پس از چهل و اندی سال سردرگمی، برباد دادن سرمایه های ایران و بدتر از همه، کونسو شدن* جای دوست و دشمن را یافتیم. خودم نیز در اینجا «سفیر فوق العاده و تام الاختیار» آقا هستم. می دانید چه معنایی دارد؟ یعنی هم از توبره می خوریم؛ هم از کاهدان. بهتر از این دیگر نمی شود. کم مانده که چون مرغ خانگی تخم هم بگذاریم ...

 

از زبان این «چوخ بختیار نظامِ خرموش پرور دزدان اسلام پیشه»:  ب. الف. بزرگمهر   ۲۸ خرداد ماه ۱۴۰۲

 

* جاودانه عُبید زاکانی

 

زیرنویس پرتور:

«همایش جهانی اختسادی» در «سن پترزبورگ» (روسیه)، برگرفته از «چوب دو سر گُه»   ۱۵ خرداد ماه ۱۴۰۲