می خواهید کاری کنید که چنانچه زنده از زندان بیرون بیاییم، پیرزن ها و پیرمردهای از کار افتاده ای «راضی به رضای الله» از آب در آمده باشیم که «توکل به خدا» از زبان شان نمی افتد و به همه چیز گردن می نهند؟ کور خوانده اید! در آن هنگام نیز چنانچه دست مان برسد با دستواره ی (چوبدست، عصا) دست مان شما دزدان را از ایران بیرون خواهیم راند.
از زبان این دختر گل ایران: ب. الف. بزرگمهر ۲۰ تیر ماه ۱۴۰۲
سپیده قلیان، شهروندِ کنشگر (فعال مدنی) زندانی به دو سال زندان، خودداری از (منع) هموندی (عضویت) در گروههای سیاسی ـ هازمانی (اجتماعی)، بکارگیری (استفاده از) تلفن هوشمند و زیستن (اقامت) در تهران و استانهای همسایه بدرازای (به مدت) دو سال دادباخته (محکوم) شده است. او اسپند ماه گذشته، پس از آزادی، در برابر زندان در رویارویی با (علیه) رهبری [بخوان: «کیر خر نظامِ خرموش پرور»] آرنگ سر داد (شعار داد) و بیدرنگ (بلافاصله) بازداشت شد.
برگرفته از «تلگرام» ۲۰ تیر ماه ۱۴۰۲ (با ویرایش و پارسی نویسی درخور از اینجانب؛ افزوده های درون [ ] نیز از آنِ من است. ب. الف. بزرگمهر)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر