بیگمان پنداشتید من هم به بیماری رهبر بزرگ مان در آنسوی اَبَردریا دچار شده ام؟! نه! بازیگوشی کوچکی بیش نبود؛ همه مان از آن الف بچه ی پرروی یهودی گرفته که هر بار توپ و تانک تازه از ما درخواست می کند، گرفته تا آن بلانسبت شما: «کُسخل انگلیسی» با موهای همیشه آشفته و بسیاری دیگر از مِهتَران این یا آن کشور، آنگاه که کم تر کسی به سخنان شان گوش فرامی دهد و نیم گاهی هم به آن ها نمی کند، نیازمند چنین بازی هایی هستیم؛ رهبر بزرگ مان که در برابر «گاومیش» همچشمش در گزینش آینده ی مِهتَری کشورشان کم می آورد، جای ویژه ی خود را دارد؛ افزون بر این با آشفته بازارِ بی پیشینه ای که با آن روبرو شده ایم و بَرّه های خوب ترسایی مان گاهی برای دست به آب رفتن دستمال کاغذی کم می آورند، باید بیش از پیش آن ها را شنگول و سرخوش نگه داشته، خنده ی کم کم فراموش شده را بر لبان شان بنشانیم. شما که دردمان را خوب درمی یابید؟
از زبان اولاغ پا در رکاب «یانکی» ها رو به مِهتَر میزبان: ب. الف. بزرگمهر ۲۵ مهر ماه ۱۴۰۲
***
* شولتز هم به «نشانگانِ بایدنِ سرگشته» دچار شد
کاربران رسانه های هازمانی ـ خبرچینی به ویدئویی از رهسپاری «اولاغ شولتز»، مِهتَر آلمان به تیرانا، پایتخت آلبانی که روی فرش سرخ راه خود را گم کرد، دلبستگی نشان دادند. فیلمی که در رسانه ی خبرچینی «ایکس» نمایش داده شده، «شولتز» را نشان می دهد که پس از پیاده شدن از خودرو به جلو می رود و از راهبند فرش سرخ رد می شود و سپس از پشت راهبند بسوی نخست وزیر آلبانی که به پیشواز وی آمده، می رود.
بسیاری از کاربرانِ آن رسانه، «شولز» را با «جو بایدن» [بخوان: «پرزیدنت بادبادی»] مِهتَر «یانکی» ها که هر از گاهی گُه گیجه می گیرد و نمی داند به کدام سو برود، سنجیدند.
بنیاد داده ها برگرفته از «چوب دو سر گُه» به تاریخ ۲۵ مهر ماه ۱۴۰۲ با ویرایش، پارسی و بازنویسی درخور از اینجانب است. افزوده های درون [ ] نیز از آنِ من است. ب. الف. بزرگمهر
* نشانگان بجای «سَندرُم»
https://t.me/ir_sputnik/14999
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر