«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۳ اردیبهشت ۴, سه‌شنبه

کودکان و نوجوانان دانش آموز بیش از «شاد» به شادی نیازمندند ـ بازپخشش

به بهانه ی خاکسپاری دانش آموز جانباخته: آرمیتا گراوند

سرنگون باد گروهبندی های خرموش اسلام پیشه ی فرمانروا بر میهن مان در جنگی ساز و برگ یافته به جنگ ابزار!

برپا، پایدار و پیروز باد پیشانی یگانه ی خلق های ایران برهبری طبقه کارگر برای سرنگونی رژیم پوشالی اسلام پیشگان

ب. الف. بزرگمهر   هفتم آبان ماه ۱۴۰۲ 

***

کودکان و نوجوانان دانش آموز بیش از «شاد» به شادی نیازمندند

سه میلیون و پانصد هزار دانش آموز (۳۵۰۰۰۰۰) به شبکه ی سودجویی «شاد» به نامِ «آموزش» و به کام باندهای سرمایه دار دسترسی ندارند.* بماند که کودکان و نوجوانان دانش آموز بیش از «شاد» و آت و آشغال های سودجویانه ی دیگری اینچنین به شادی نیازمندند.

«... به شادی نیازمندند» را که می نوشتم، نمی دانم چرا ناگهان «کیر خر اندرزگوی نظام» جلوی چشمم پدیدار شد:
شادی؟! شوخی می فرمایید؟ ما در این ولایت، شادی و اینا نداریم؛ بجای آن تا بخواهید گریه و زاری و توی سر خود و دیگران زدن به بهانه ی «اَبا عبدالله» و خودکشی الاغ معظم پیامبر اکرم و اینا چرا. برای هیچ و پوچ نبود که «امام راحل» فرمود: «ما ملت گریه سیاسی هستیم».

ب. الف. بزرگمهر  سوم آبان ماه ۱۳۹۹

https://www.behzadbozorgmehr.com/2020/10/blog-post_638.html

* «در حال حاضر، ۳.۵ میلیون دانش‌آموز داریم که به ꞌاپلیکیشنꞌ [گورخر! بجای آن بگو و بنویس: «نرم ابزار»! ب. الف. بزرگمهر] «شاد» ‏دسترسی ندارند. این ۳.۵ میلیون نفر یا در محلی زندگی می‌کنند که اینترنت وجود ندارد و یا ‏تبلت و گوشی تلفن مورد نیاز را ندارند.‏» گفته های محمد وحیدی، دستیار رییس «کمیسیون جان ننه شان آموزش و تحقیقات مجلس»، «خبرگزاری مهر»  سوم آبان ماه ۱۳۹۹

ویدئوی پیوست: آرمیتا گراوند جاودانه شد



هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!