«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۲ مهر ۱۳, پنجشنبه

هواخوری برای تو همین اندازه بس است

هواخوری برای تو همین اندازه بس است؛ می ترسیم هوایی شوی و کار دست مان بدهی. ما تازه کمی نزد «جامعه جهانی» آبرو یافته و بحمدلله توانسته ایم لای در بسته بروی مان را کمی باز کنیم.* نمی خواهیم این دستاورد بزرگ ملی را مفت از چنگ بدهیم.

از زبان «کیر خر نظامِ خرموش پرور»:   ب. الف. بزرگمهر  ۱۳ مهر ماه ۱۴۰۲

* «ما اگر چنانچه به توافقی هم برسیم، بلدیم چه‌جوری عمل بکنیم که بعد آنها نتوانند جمهوری اسلامی را پشت در نگه دارند. این را مسوولین نظام جمهوری اسلامی بلدند که چه جوری عمل بکنند ...» در دیدار اعضاى «مجلس خبرگان رهبرى»، پس از برگزاری هفدهمین همایش آن مجلس

http://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=29151 

***

شامگاه امروز، ۱۳ مهر ماه ۱۴۰۲، اسماعیل عبدی از هموندان «هیات مدیره کانون صنفی معلمان تهران» پس از پایان زمان هواخوری (مرخصی) به زندان کچویی کرج بازگشت. در حالیکه با پذیرش اعاده دادرسی و نقض حکم از سوی «دیوان عالی خرموشی»  می‌بایست این آموزگارِ کنشگر تا صدور حکم با قید وثیقه آزاد می بود، «قوه قضاییه ی خرموشی» و نهاد امنیتی خرموش ها با پی گرفتن هواخوری وی همداستان نیست.

برگرفته از «تلگرام»   ۱۳ مهر ماه ۱۴۰۲ (با ویرایش، پارسی و بازنویسی نه چندان درخور از اینجانب: ب. الف. بزرگمهر)

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!