«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۲ آبان ۲۰, شنبه

با بمباران های ددمنشانه ی توده های مردم و نهادهای شهری غزه، رژیم سیهونیستی عزراییل نابودی خود را گواهی نمود

در این یادداشت کوتاه به کردار نابجا، نابهنگام و گمان برانگیز سازمان تندروی «حماس» که نخش آن در بلای سترگ گریبانگیر توده های مردم آن سرزمین کم تر از رژیم تبهکار و ددمنش کنونی عزراییل نیست، نمی پردازم. چنانچه بخت با من یار باشد، نوشتاری گواهمند درباره ی زمینه ها و چند و چون آدمکشی راه افتاده در آنجا خواهم نوشت. با این همه، یک نکته برایم چون روز روشن است:
با بمباران های ددمنشانه ی توده های مردم و نهادهای شهری غزه و زیر پا نهادن همه ی هنجارها و ارزش های شناخته شده ی جهانی، رژیم سیهونیستی عزراییل نابودی خود را گواهی نمود.

با بدیده گرفتن آنچه آن سرتیپ خرکَلّه* بر زبان رانده سخن باریک و پاکیزه (نکته) ی دیگری را نیز می افزایم:
«کشور یهودی» در سرزمینی که از دیرباز مردمانی با باورهای گوناگون دینی که بی دینی را نیز باید به آن افزود، در کنار  یکدیگر زیسته و همچنان می زیند، به همان اندازه پوچ و بی آرش و مانشی درخور است که جمهوری های نامور به عربی، اسلامی و هرگونه خواست کوته بینانه ی دیگر در کشورهایی که هستی مردمانی با باورهای دیگر را به بهانه ی «خودی» و «ناخودی»، خوار یا ناچیز می شمارد و به سرکوب شان روی می آورد.

«با فروپاشی کشوری که داس مرگ را بیش از ۶۰ سال بر فراز سرزمین فلسطین به چرخش درآورده، همه ی بدسگالی های ꞌیهود برتریꞌ، نژادپرستی و عرب ستیزی سیونیسم از منطقه رخت بر بسته و به همراه آن، فرآورده های دوزخیش در جامه های گوناگون «اسلام یهودستیز» شکست خورده و "بنیادگرایی" برای همیشه به گور سپرده خواهد شد. از آن شکست و چنین فرجامی گریز نیست و پیش درآمد آن هم اکنون با شکست رژیم مردم ستیز «جمهوری اسلامی» در چشم انداز است.»**

ب. الف. بزرگمهر   ۲۰ آبان ماه ۱۴۰۲

* سرتیپ «دانیل هاگاری»، سخنگوی نیروهای رزمی عزراییل به خبرنگاران گفت:
نیروی هوایی عزراییل دست اندر کار آفندهایی دبرای رویارویی با هرگونه بیم برانگیزی امنیتی در سراسر «خاور میانی» برای کشور یهودی است.

«هناء محامید»، خبرنگار «المیادین» در قدس به آگاهی رساند که گروهی از خبرنگاران و شهرک نشینان تندروی عزراییلی، وی را به شوند پخش داده هایی ناهمداستان با داستان پردازی های دروغین آن ها پی در پی می ترسانند و آزار می دهند. وی افزود:
«من در برابر اردوی ترس برانگیز سازماندهی شده ای نهاده شده ام. رسانه‌های عزراییلی در نوشته هایی که پخش می‌کنند به آنچه در میدان روی می دهد، اشاره‌ ای راستین ندارند و به پله ای چشمگیر از پستی فروکاهیده ‌اند که زیرپا نهادنِ همه ی ارزش‌ها از سوی رژیمی چنگ انداز را نشان می دهد.»

برگرفته از گزارشی شلخته در «چوب دو سر گُه»   ۱۶ آبان ماه ۱۴۰۲ (با ویرایش، پارسی و فشرده نویسی درخور از اینجانب: ب. الف. بزرگمهر)

** برگرفته از نوشتار « کشور مستقل فلسطین کِی و چگونه پدید خواهد آمد؟»  ب. الف. بزرگمهر ۱۳ مهرماه ۱۳۹۰ 

https://www.behzadbozorgmehr.com/2011/10/blog-post_05.html

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!