«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۲ آذر ۴, شنبه

اینجا را هم زدیم که در بازگشت به خانه نیز از آیین های دیرینه تان بی بهره نمانید

چند پرتور از آتش بس میان عزراییل و پلستینی ها




























 
































زیرنویس های پرتورها:

کمی پیش از آغاز آتش بس چهار روزه ـ مرز نوار غزه با عزراییل

اینجا را هم زدیم که در بازگشت چهار روزه به خانه نیز از آیین های دیرینه تان در سوگواری و ناله و زاری برای از دست رفتگان بی بهره نمانید.

از زبان کون دریده ی بی آبرویی به نام «رونی کاپلان»، تمرگیده در جایگاه «سخنگوی ارتش عزراییل»:  ب. الف. بزرگمهر   چهارم آذر ماه ۱۴۰۲

از پناهگاه های ناپایور در راه بازگشتی بگمان بسیار گذرا به خانه ـ «خان یونس»

از پناهگاه های ناپایور در راه بازگشتی بگمان بسیار گذرا به خانه و کاشانه

کودکان همبازیت دارند به خانه برمی گردند؛ می دانم دلت برای شان تنگ شده ...

هیچ نمی فهمم؛ بجای اینکه کاه و یونجه ای بدهند، مرا آلاخون والاخون کرده از اینجا به آنجا می کشانند و دوباره برمی گردانند. این ها به من می گویند الاغ! خودشان که از من درازگوش ترند

ب. الف. بزرگمهر    چهارم آذر ماه ۱۴۰۲

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!