«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۲ آذر ۱۰, جمعه

در این سو نیز آسمان به همان رنگ خاکستریِ یکدست غم انگیز در آن سوست

در این سو نیز آسمان به همان رنگ خاکستریِ یکدست غم انگیز در آن سو برای نیروی رنج و کار است؛* نیروی رنج و کاری که اگر نتواند بر نیروی سرمایه چیره شده و آن را بسود خویش بکار گیرد، دیر یا زود از سوی آدمواره ها** از همه جا رانده شده و سرانجام نابود خواهد شد.

ب. الف. بزرگمهر   دهم آذر ماه ۱۴۰۲

* ویدئوی پیوست (برگرفته از «تلگرام»): در این سو نیز آسمان به همان رنگ خاکستریِ یکدست غم انگیز در آن سوست

** «آدمواره» را به مانش همپیوندی های بسیار گوناگونی از آدم و سامانه های نرم ابزاری که در آینده برپایه دانش های گوناگون زیست فن آوری (بیوتکنولوژی) پدید خواهند آمد، بکار برده ام.

برگرفته از پی نوشت یادداشت �فناوری روباتیک در سال گذشته� ب. الف. بزرگمهر ۲۹ اسپند ماه ۱۳۸۹ (درج شده به تاریخ یکم فروردین ماه ۱۳۹۰)

https://www.behzadbozorgmehr.com/2011/03/blog-post_1426.html



هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!