«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۲ آذر ۲۱, سه‌شنبه

شیرین کاشتند؛ دست شان درد نکند!

شیرین کاشتند؛ دست شان درد نکند! هر دو سو را می گویم؛ این هم دستاوردشان!

از اندیشه و زبانِ زنِ داغدیده:  ب. الف. بزرگمهر   ۲۱ آذر ماه ۱۴۰۲

زیرنویس پرتور:

بیمارستان ناصر در «خان یونس» (باریکه ی غَزّه) ـ ۱۸ آذر ماه ۱۴۰۲



هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!