«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۲ آذر ۲۹, چهارشنبه

دیگر جایی برای شکیبیدن بیش تر نیست؛ باید کاری کارستان به انجام رساند

به دو گزارش کوتاه زیر اندکی باریک شوید. روشن است که چنان گفتگوهایی با همپایی مهتر سازمان سیا چگونه گفتگویی با کدام آماج ها و رویکردی خواهد بود. «عزراییل» دانسته و آگاهانه توده ی مردم بی هیچ ساز و برگ رزمی آن باریکه سرزمین را نشانه گرفته و گرم کشتاری ددمنشانه است؛ کشتاری که گروه های بسیار بزرگی از زنان و کودکان را دربرگرفته و کم تر نشانه ای از رویارویی درخور با آن دیده می شود؛ بجای آن، گروهبندی سخت گمان برانگیز «حماس» با گروهبندی مزدور «فتح» به سردمداری «محمود عباس» یا همانا «ابو خائن» آنگونه که از داده های خبرگزاری ها برمی آید از هم اکنون، سرگرمِ بده بستان ها و روشن کردن جای و جایگاه های خویش پس از پایان درگیری های مرگبار برای توده های مردم پلستین که همچنان از چشم اندازی روشن برخوردار نیست، شده اند. بگمان من، دیگر جایی برای شکیبیدن بیش تر نیست؛ باید کاری کارستان برای آن توده ی بی پشت و پناه مانده به انجام رساند؛ وختی «عزراییل» از پشتوانه ی همه سویه ی «یانکی» ها و انگلیسی ها بویژه پشتیبانی رزمی آن دو کشور امپریالیستی برخوردار است، چرا نباید پلستینی ها از پیشانی ساز و برگ یافته ی جنگی گسترده تری برخوردار باشند؟! درست است که نیروهای امپریالیستی خواهان گسترش جنگ در سرزمین های گسترده تری در پیرامون جنگ نابرابر کنونی هستند؛ ولی آیا تنها با همایش های ریشخندآمیز و بیانیه های بی پشتوانه ی شیخک ها و خرسک های عرب و رژیم های مزدور دیگری از آن میان، رژیم پوشالی آتش افروز دزدان اسلام پیشه ی ننگ ایران و ایرانی کاری از پیش برده می شود. دیر بجنبیم، دیگر از انبوه توده ی مردم پلستینی چندان نشانی بر جای نخواهد ماند و گفته های «نادان یابو»ی تبهکار جنگی درباره ی روفتن آن باریکه سرزمین که هم اکنون نیز نشانه های آن دیده می شود، سبز خواهد شد. اینجا دیگر نقطه ی سربسری است که یا باید در برابر آن رژیم ددمنش وابسته به امپریالیست ها ایستاد یا مرگ را همه سویه (رزمی، سیاسی و ...) پذیرفت؛ ناگفته نماند که سخنم به هیچ رو پشتیبانی از آن گروهبندی سخت گمان برانگیز پلستینی که چنین دسته گل بزرگی به آب داده، نیست و نمی تواند باشد؛ چنانچه آینده ای در کار باشد، نه این گروهبندی، نه آن یکی به سردمداری «ابو خائن» و نه رژیمی سیهونستی در هر کالبد یا زیر هر پوستینی نباید در آن نخش داشته باشند؛ وگرنه، چه یک کشور چه دو کشور جداگانه در کنار یکدیگر،* آش همان آش و کاسه همان کاسه خواهد بود و آن ها چون سگ و گربه هر از گاهی برای یکدیگر چنگ و دندان نشان داده، همدیگر را خونین و مالین خواهند نمود.

ب. الف. بزرگمهر   ۲۹ آذر ماه ۱۴۰۲ 

* «سخن بر سر همزیستی در یک کشور یا دو کشور جداگانه در کنار یکدیگر نیست»  ب. الف. بزرگمهر   ۲۴ آبان ماه ۱۴۰۲

https://www.behzadbozorgmehr.com/2023/11/blog-post_15.html 

***

ـ نیروهای اسرائیلی بامداد روز ۱۹ دسامبر (سه شنبه) به شهرک یعبد در جنوب غربی جنین یورش بردند و به منازل مردم حمله ور شدند. در پی این یورش، میان متجاوزان و جوانان این شهرک درگیریهایی رخ داده است. دیدبان حقوق بشر در گزارشی تاکید کرد استفاده ارتش اسرائیل از غیرنظامیان فلسطینی به عنوان سپرانسانی در نوار غزه، جنایت جنگی است. این نهاد بین المللی تصریح کرد که مسئولان اسرائیلی به صراحت اعلام کرده اند که عمدا فلسطینیان ساکن غزه را از غذا و آب محروم کرده اند.

ـ سفیر اسرائیل در مسکو اظهار داشت که اسرائیل در حال مذاکره برای مصالحه با حماس نیست، اما ائتلافی از کشورها در حال مذاکره درباره شرایط برقراری آتش بس هستنددیروز آکسیوس در مورد چنین مذاکراتی نوشت: «ظاهراً قرار بود این مذاکرات در لهستان با مشارکت رئیس «سیا» و وزیر امور خارجه قطر انجام شود».

برگرفته از «چوب دو سر گُه»   ۲۸ آذر ماه ۱۴۰۲ (بختی برای ویرایش این دو گزارش نداشتم.  ب. الف. بزرگمهر)

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!