«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۲ اسفند ۱۶, چهارشنبه

کسی نمی خواهد ما را قورت بدهد

این همه دختر و پسر شاد و شنگول از چهار گوشه ی جهان اینجا گرد آمده اند تا با یکدیگر خوش و بش کنند؛ ما در این گوشه نشسته و با گوشی های مان ور می رویم؛ بلند شوید برویم با دیگران بجوشیم؛ کسی که نمی خواهد ما را قورت بدهد! خدا را چه دیدی؛ شاید بخت مان هم باز شد.

 

از زبان آن دختر کناری:  ب. الف. بزرگمهر   ۱۶ اسپند ماه ۱۴۰۲

 

زیرنویس پرتور:

گردآمدگان در «جشنواره جهانی جوانان»، سوچی (روسیه) ـ یکم تا هفتم ماه مارس




هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!