خوابی
که شوربختانه هستینگی یافت* و از آنچه در پرتور
غم انگیز پیوست بازتاب یافته نیز پا فراتر نهاد. بگمانم کم ترین نیازی به بازگویی
روز و روزگارِ توده های مردم ایران نیست که از دست و پا زدن در مردابی کِشنده،
گذشته و به دَم و بازدمی به شماره افتاده رسیده است. برونرفت از چنین روز و
روزگارِ بن بستی، بنا بر شَوَندهای دانشورانه، بی رهبری طبقه کارگر و نزدیک ترین
پشتیبانان پیرامون آن در میانِ دیگر زحمتکشان شدنی نیست؛ نفرین شدگانی تاریخی که
با همه ی دلاوری ها و جانفشانی های شان بویژه در دوره ی کنونی، با پیشبرد باریک
سیاستی امپریالیستی به سردمداری انگلیس که از گذشته ای دور تاکنون، دستی دراز در
سیاست و اختساد میهن نگونبخت مان داشته و دارند به مرگ گرفته شده و همچنان از
سازمان سیاسی رزمنده ای خوب ساز و برگ یافته به «سوسیالیسمِ دانشورانه» و کارآ که
پای در میدان نبرد داشته و چون بُزِ پیش راه را بجلو بگشاید، بی بهره اند.
سرنگون باد گروهبندی های خرموش اسلام
پیشه ی فرمانروا بر میهن مان در جنگی ساز و برگ یافته به جنگ ابزار!
برپا، پایدار و پیروز باد پیشانی یگانه
ی خلق های ایران برهبری طبقه کارگر!
ب. الف. بزرگمهر دهم فروردین ماه ۱۴۰۳
* «برای ما نیز چنین آینده ای خواب دیده اند!» ب. الف. بزرگمهر هفتم خرداد ماه ۱۳۹۲
https://www.behzadbozorgmehr.com/2013/05/blog-post_794.html
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر