«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۳ فروردین ۸, چهارشنبه

زنی آگاه و دلاور که با جان و دل وی را می ستایم

به کارگر زندانی نسرین جوادی

نسرین جان شصت و هفتمین بهار زندگی ات مبارک باد

نسرین عزیز،  شصت و هفتمین بهار زندگی ات برای ما که سالهای سال دوشادوش هم  برای آزادی و برابری مبارزه کرده ایم روزی شعف انگیز است.

هر چند که امروز کنارمان نیستی و ددمنشان حاکم تو را برای عدالت خواهی ات به بند کشیده اند اما مقاومت و ایستادگی ات در برابر ظالمان برای همه ی ما درس زندگی و بودن است.

تو با تنی رنجور از ستمکاری ستم پیشه گان  اما با روحی بلند و سری افراشته ایستاده ای، انسانیت و روا داری تحسین برانگیز تو با همسنگران ات و تسلیم ناپذیری و سرسختی ات در برابر ستمکاران، الگوی ما در مبارزه ای است که برای آزادی و برابری به پیش می بریم.

نسرین عزیز، اطمینان داشته باشید روزهای آزادی نزدیک است و دور نیست روزهایی که درهای زندانها شکسته شوند و شما و همه ی یاران در بندت روی دوش ما مردم ایران جشن شیرین پیروزی را در آغوش بگیرید.

پروین محمدی، شاپور احسانی راد، جعفر عظیم زاده 

۸ فروردین ۱۴۰۳

برنام از آن من است.  ب. الف. بزرگمهر

ویدئوی پیوست (برگرفته از «تلگرام»): زنی آگاه و دلاور که با جان و دل وی را می ستایم



هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!