«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۳ فروردین ۱۸, شنبه

هم آن امام سیزدهم و هم بویژه دولت سیزدهم، بدشگون بودن شمارگانِ ۱۳ را سبز کردند

هم آن امام سیزدهم آفتابه از کف داده و هم دولت هایی که در پی یکدیگر سرِ کار آمدند و بویژه دولت سیزدهم به مهتری نادانی آدمکش و سزاوار مرگ به گویاترین گونه ای باور کهنِ ایرانیان درباره ی بدشگون بودن شمارگانِ ۱۳ را سبز کردند.*

سرنگون باد گروهبندی های خرموش اسلام پیشه ی فرمانروا بر میهن مان در جنگی ساز و برگ یافته به جنگ ابزار!

برپا، پایدار و پیروز باد پیشانی یگانه ی خلق های ایران برهبری طبقه کارگر!

ب. الف. بزرگمهر   ۱۸ فروردین ماه ۱۴۰۳

* شکستن رکورد چاپ پول در دولت سیزدهم!

واپسین آمارهای «بانک مرکزی» از ریز و شپشِ** کُلِّ‌ پولی در فروردین ۱۴۰۲ نشان می‌دهد که رویش (رشد) نُخته به نُخته ی پایه پولی در این ماه، در سنجش با (نسبت به) سال گذشته به ۴۵⸓ رسیده که بیشترین اندازه ی این ناپایوری (متغیر) در همه ی دوره هاست (تمام ادوار است)؛ این پیشامد (اتفاق) در روز و روزگاری رخ می نماید که در این ماه، مانده بدهی دولت به «بانک مرکزی» ۶۵ هزار میلیارد تومان افزایش یافته و از آخشیجِ های بنیادین (عوامل اصلی) رویش پایه پولی بوده است. در کنار این باره ها (موارد)، ترازِ (نسبت) پول [در گردش یا همانا سرمایه] به نقدینگی [پول ایستا (راکد) یا همانا پول تلنبار شده در بانک یا جاهای دیگر یا بزبانِ ساده تر: پول] که نشاندهنده ی اندازه ی روان بودنِ (میزان سیالیت) نقدینگی است نیز به ۲۶⸓ رسیده که بیشترین اندازه ی تاریخی آن است./ فردای اقتصاد

برگرفته از گزارشِ نارسایی پارسی آمیخته به عربی در «تلگرام» به تاریخِ  ۱۸ فروردین ماه ۱۴۰۳ (با ویرایش، پارسی و پاکیزه نویسی درخور از اینجانب؛ افزوده های درون [ ] نیز از آنِ من است.  ب. الف. بزرگمهر)

** ریز و شپش (بجای «جزئی / جزیی» و «جزئیات»)

نمونه:

... با نادیده گرفتن ریز و شپش [جزئیات] ماجراها . . .

برگرفته از نوشتاری در پیوند زیر:

ب. الف. بزرگمهر ۳۰ بهمن ماه ۱۳۹۲

https://www.behzadbozorgmehr.com/2014/02/blog-post_7297.html

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!