«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۳ اردیبهشت ۵, چهارشنبه

هَخا پوتین! بد نبود پرتور این بانوی زیبای ایرانی را نیز در کنار پرتور خود با این دژخیم آدمکش می گنجاندید ...

هَخا پوتین! بد نبود پرتور این بانوی زیبای ایرانی را نیز که بدست مزدوران رژیم دزدان اسلام پیشه ی ننگ ایران و ایرانی هر دو چشمش را از دست داده در میان یا کنار پرتور خود با این مردک آدمکش و دژخیم هزاران زندانی سیاسی بدار آویخته شده ی ایران در سال ۱۳۶۷ خورشیدی می گنجاندید تا یادگاری به یاد ماندنی برای آیندگان باشد. هان؟ بد می گویم؟

ب. الف. بزرگمهر    پنجم اردی بهشت ماه ۱۴۰۳



هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!