محمد جراحی، کنشگر کارگری و زندانی سیاسی بود که پس گذشت سال ها پیکار، در زندان به بیماری چنگار (سرطان) تیروئید دچار شد. وی در نامه‌ای که در مهر ماه نود و دو از زندان نوشت با یادآوری بیماری خود، گسستن درمان را به شوند ناسزاگویی و بدرفتاری از سوی گماشتگانِ [رژیم سگ مذهب و هرجایی اسلام پیشگان] در زندان به آگاهی رساند؛ وی که پس از آن از زندان به بیمارستان جابجا شده بود به جراحی تن داد؛ ولی گماشتگان گرداننده ی زندان با مرخصی درمانی اش همداستان نشده و پس از جراحی، وی را به زندان بازگرداندند. پس از آزادی به شوندِ بازگشتِ بیماریش، چندی در بیمارستان های تبریز بستری شد و در دهم مهر نود و شش به بیمارستان تجریش در تهران جابجا شد؛ ولی پیش از آنکه در این بیمارستان بار دیگر جراحی شوند در ۶۰ سالگی درگذشت.
برگرفته از «تلگرام» ۱۱ اردی بهشت ماه ۱۴۰۳ (با ویرایش و پارسی نویسی درخور از اینجانب؛ افزوده های درون [ ] نیز از آنِ من است. ب. الف. بزرگمهر)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر