«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۳ خرداد ۱۹, شنبه

خوب! اینجا چه چیزی برای گفتن داریم؟

ـ خوب! اینجا چه چیزی برای گفتن داریم؟

ـ می شود از هر دری گفت؛ ولی بهتر از همه، سُنَّت های روسی است که اگر بگوش ولادیمیر ولادیمیرویچ برسد، قند توی دلش آب می شود. من از همین دامن پُف پُرچین که دوخته ام، خواهم گفت و حتا اگر بد نباشد، تنبانِ سُنَتّیِ همراه با لیفه ام که زیرش پوشیده ام را هم بِرُخ همه خواهم کشید! چه اشکالی دارد؟ بگذار همه ببینند که ما زنان روسی تا چه اندازه سُنَّت های نیاکان مان را پاس می داریم.

ب. الف. بزرگمهر   ۱۹ خرداد ماه ۱۴۰۳

«همایش جهانی اختساد»، «سنت پترزبورگ» (روسیه)



هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!