«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۳ خرداد ۱۹, شنبه

گفتگوی مار زهری با مارمولکِ دست آموز

پُزِ نیش زدن بخود گرفتم تا آن میمون را از فرجام کار بترسانم و از شتابش در بازپس گرفتن آن تکه خاک بر جای مانده که تو همچنان آزادانه روی آن وَرجه وورجه می کنی، بکاهم.۱ میمون واکنش تندی از خود نشان داد.۲ اینک ناچارم سرم را کمی بدزدم و زبانم را کم تر بکار گیرم؛۳ ولی تو خودت دست و پا داری و کسی، نه من و نه دوستان دیگرمان، نمی توانیم دست و پایت را ببندیم؛ دیگر خود دانی! گرچه یادت باشد که خود پاسخگوی هر کاری می کنی، هستی و خواهی بود؛ ما همگی پشتیبان توییم؛ ولی هم اکنون با بخت اندکی که برای نیش زدنِ آن دُم دراز داریم، ناچاریم کژدار و مریز رفتار کنیم تا چه پیش آید.۴

ب. الف. بزرگمهر   ۱۹ خرداد ماه ۱۴۰۳

پی نوشت:

۱ ـ بنگرید به یادداشتِ «بسانِ خزش و گزشِ خزندگان»  ب. الف. بزرگمهر   ۱۵ خرداد ماه ۱۴۰۳

https://www.behzadbozorgmehr.com/2024/06/blog-post_4.html

۲ ـ روزنامه ی «دیلی اکسپرس» می نویسد:
«پوتین در هماوندی با افزایش درگیری در اوکراین در همایشی رسانه ای در تاشکند، هشداری تند به باخترزمین داد و بر این نکته پافشرد که چنین رویکردی می‌تواند پیامدهای جهان دربرِ سخت و تندی همراه داشته باشد.»

در آن همایش، رهبر روسیه از آن میان گفت که بلندپایگانِ کشورهای هموند «گروهبندی آتلانتیک شمالی» («ناتو») هنگام گفتگو درباره ی برنامه هایی برای باز گذاشتن دستِ «کی یف» برای یورش به آماج هایی در خاک روسیه باید این نکته که «با چه چیزی بازی می کنند» را بدیده بگیرند.

برگرفته از «چوب دو سر گُه»   ۱۲ خرداد ماه ۱۴۰۳ (با ویرایش، پارسی و فشرده نویسی درخور از اینجانب: ب. الف. بزرگمهر)

۳ ـ جو بایدن، مهتر جمهور «ایالات متحد» پذیرفت که برآنش (بجای «تصمیم گیری») درباره ی باز گذاشتن دستِ نیروهای به جنگ ابزار آراسته ی (بجای «مسلح») اوکراین برای یورش با جنگ ابزارهای آمریکایی به آماج هایی در روسیه «از دید نِگَری» (بجای نظری که عربی شده ی همان است.) می تواند باخترزمین را به درگیری بکشاند. او در گفتگویی رسانه ای در جریان رهسپاری به فرانسه گفت:
«از دیدگاه انگاره («تئوریک») این رخداد شدنی است؛ ولی بختِ (در اینجا بجای «امکان») آن اندک است.»

برگرفته از «چوب دو سر گُه»   ۱۸ خرداد ماه ۱۴۰۳ (با ویرایش، پارسی و فشرده نویسی درخور از اینجانب: ب. الف. بزرگمهر)

۴ ـ سود بردن از نام جانوران در این یادداشت بر پایه ی ایستار («سُنَّت») های کهن هندی ـ آریایی استوار است.

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!