«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۳ تیر ۲۲, جمعه

این هم یکی از نُقلعلی های نظام ... ـ بازپخشش

این هم یکی از نُقلعلی های نظام که شمارشان نیز کم نیست؛ از ویژگی های کمابیش همگی شان در سنجش با دیگر گماشتگان نظام، پشمالو بودن بیش از اندازه بگونه ای است که می پنداری سرشان را باید بِبُری و وارونه کار بگذاری، داشتن چهره هایی رویهمرفته گرد و قلنبه، بی آزار و راضی به رضای الله، لبخندهای ساختگی که کمرنگی یا پررنگی آن به اینکه با چه کسی روبرو شده اند، بستگی دارد و قناعت پیشگی شان در سنجش با مدیران خوشدستی است که رشته حقوق های کهکشانی از اینجا و آنجا دریافت می کنند. این ها بیش تر، رده های میانی و میان به پایین هرم نظام را پر نموده اند.

ب. الف. بزرگمهر      هشتم خرداد ماه ۱۳۹۶

https://www.behzadbozorgmehr.com/2017/05/blog-post_59.html

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!