این هم گونه ای دیگر نرمش قهرمانانه همراه با پاداشی درجا و سرخود است؛ نه نیازی به پنهانکاری دارد و نه دستخوشی از «برادر مبارک» به برکتِ توبره کشیدن «هسته» و هر آنچه از آن مردم بود و هست؛ نه غر و لندی در کار است و نه اخم و تخمی. نرمش است و سرمستی! نوش جان!
خدا نصیب آقا بیشعور خودمان هم بکند تا شاید سرمست و شنگول به بارگاه باریتعالی در آن جهان رهسپار شود! انشاء الله!
ب. الف. بزرگمهر یازدهم شهریور ماه ۱۳۹۵
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر