«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۳ تیر ۱۷, یکشنبه

تو که بالای برج عاج نشسته بغبغو می کنی، کم تر چینه ات را پر کن و چلغوز بیرون بده ـ بازپخشش

پیامی به رهبرِ در پیتیِ ناکسان و نابکاران آتش به اختیار

بازپخشش به بهانه ی واپس نشینی باز هم بیش تر رژیم درمانده و کونسو شده ی دزدان اسلام پیشه که درماندگی و توسری خوردن های خود از «جامعه جهانی» را با از خود در کردن فرمان هایی ریشخند آمیز بزبان تازیانی که نواده های شان نیز از آن ها سر درنمی آورند و بدار آویختن برومندترین فرزندان ایران زمین بازپس گرفته (جبران نموده) و خشمش را فرومی نشاند.

سرنگون باد گروهبندی های خرموش اسلام پیشه ی فرمانروا بر میهن مان در جنگی ساز و برگ یافته به جنگ ابزار!

برپا، پایدار و پیروز باد پیشانی یگانه ی خلق های ایران برهبری طبقه کارگر!

ب. الف. بزرگمهر   ۱۷ تیر ماه ۱۴۰۳

چهار متهم سیاسی به “بغی” متهم شدند

پویا قبادی، بابک علیپور، ابوالحسن منتظر و سید محمد تقوی اواخر اردیبهشت ماه، توسط شعبه پنجم بازپرسی دادسرای عمومی و انقلاب تهران از بابت اتهاماتی از جمله “بغی” تفهیم شدند. اتهامی که می تواند به صدور حکم های سنگین از جمله اعدام منتهی شود. این متهمان سیاسی به همراه وحید بنی عامریان که او نیز به “بغی” متهم شده است، ساعاتی پیش از بازداشتگاه وزارت اطلاعات موسوم به بند ۲۰۹ زندان اوین به بند قرنطینه این زندان منتقل شدند.

پویا قبادی، بابک علیپور، ابوالحسن منتظر و سید محمد تقوی در روز سه شنبه بیست و پنجم اردیبهشت ماه، در شعبه پنجم بازپرسی دادسرای عمومی و انقلاب تهران به ریاست بازپرس علیزاده به ظن عضویت و همکاری با یکی از گروه های مخالف نظام از بابت اتهام بغی و از بابت اتهام اجتماع و تبانی بر علیه امنیت کشور تفهیم شدند.

برگرفته از «تلگرام»  دوم خرداد ماه ۱۴۰۳ (بختی برای ویرایش این گزارش نداشتم.  برنام و زیربرنام از آن من است.  ب. الف. بزرگمهر)

https://www.behzadbozorgmehr.com/2024/05/blog-post_87.html

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!