چه دوست مردم ایران باشید یا دشمن شان، در سخنان خود، توده های میلیونی مردم ایران را با چنان رژیمی آدمکش، دزد و از بنیاد، ناسازگار با فرهنگ ریشه دار ایران یکی نگیرید و بجای آن، «رژیم ایران» یا هر چیز دیگری که آماج گفته یا نوشته تان را روشن می کند، بکار ببرید؛ یکی گرفتن این دو، چنانچه ریگی به کفش نداشته باشید، نه تنها نشانه هایی از پریشان گویی، پشت گوش انداختن و بی ارزش پنداشتن جُستار را دربردارد که خواه ناخواه خوار شمردن توده های بجان آمده ی مردم ایران نیز هست که در همه ی سال های دور و نزدیک فرمانروایی رژیم میوه چین انقلابی شکوهمند با آماج های دادگرانه و آزادیخواهانه، چندین و چند بار بپا خاسته و در واپسین دهه با جانفشانی های بیمانندی این رژیم تبهکارِ ناسازگار با زندگی، زن، کارگر، جوان، دگراندیش و بگونه ای دربرگیرنده: آدمیت را تا لبه ی سرنگونی به واپس رانده و هنوز نتوانسته اند ریشه ی پلید آن را از سرزمینی که هوده ی بسیار بزرگی بر فرهنگ دامن گستر در همه ی جهان داشته، بیرون کشیده و به زباله دان تاریخ بیفکنند.
ب. الف. بزرگمهر ۱۱ امرداد ماه ۱۴۰۳
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر