دزدان اسلام پیشه ی ننگ ایران و ایرانی! دستکم به سرنوشت خویش بیندیشید

یک ساعت افزوده کاری = بهای یک بستنی چوبی

پرخاش های دادخواهانه ی پرستاران، اینک در بیش از ۲۰ شهر ایران شورانگیزانه پی گرفته می شود* و باید امیدوار بود که گوش انباشته از خاک و خُل رژیم دزدسالار و سزاوار سرنگونی خرموش های اسلام پیشه را اندکی هم شده بشکافد و چنانچه به سرنوشت میلیون ها کارگر و دیگر زحمتکشان پیرامون آن از آن میان، پرستاران که در دوره ی همه گیری «کرونا» به بهای جان خود با آن اهریمنِ جان ستان به ستیز برخاستند و پاسخی جز نمایش های ریشخندآمیز رهبر الدنگ و سایر دورقابچین ها دریافت نکردند، نمی اندیشند، دستکم به سرنوشت خویش نیک بیندیشند و نه تنها همه ی خواست های پرستاران و دیگر زحمتکشان را بی درنگ برآورند که هوده (حقوق) های شان را بر چنان پایه ای استوار کرده و بهنگام بپردازند که بسته به این یا آن گروه هازمانی، دستکم ۳۰⸓ بالای مرز تنگدستی باشد. پرستاران از این سویه که براستی فرشتگان رهایی بخش و بهبود دهندگانِ جان بیمارانند، باید جای ویژه ای در میان همه داشته باشند؛ آیا ریشخندآمیز نیست که بگفته ی پرستاری جان به لب رسیده: یک ساعت افزوده کاری برابر است با بهای یک بستنی چوبی (یک ساعت اضافه کاری = یک بستنی چوبی)؟ تُف به شرف و وجدانِ نداشته تان! از این همه بدبختی و بلایی که بسر توده ی مردم ایران آورده و بسیاری از پیر و جوان و حتا کودک را به خودکشی واداشته اید، شرم نمی کنید؟

سرنگون باد گروهبندی های خرموش اسلام پیشه ی فرمانروا بر میهن مان در جنگی ساز و برگ یافته به جنگ ابزار!

برپا، پایدار و پیروز باد پیشانی یگانه ی خلق های ایران برهبری طبقه کارگر!

ننگ و نفرت بر همه ی رژیم هایی که به هر شوند سودجویانه و کوته بینانه از چنین رژیمی آدمکش پشتیبانی می کنند!

ب. الف. بزرگمهر   ۲۹ امرداد ماه ۱۴۰۳

* بیانیه پایانی از کار دست کشیدنِ پرستاران در بیمارستان های شهر شیراز

۱ ـ ما پرستاران در پایان هشتمین روز از اعتصاب خود، از تلاش، همت و شجاعت همه ی همکاران خود از صمیم قلب تشکر نموده و بر اتحاد، همدلی و اهمیت نقش بی بدیل پرستاران در عرصه ی بهداشت و درمان، همانگونه که همگان در طول مدت این اعتصابات به آن واقف شدند، بار دیگر صحه می گذاریم.

۲ ـ  از صبر و بردباری مردم و بیماران عزیز تشکر نموده و بار دیگر تاکید می کنیم که قشر زحمتکش پرستاری جزئی لاینفک از مردم این کشور بوده و لاجرم بایستی از تمام حقوق خود به صورت شایسته و بایسته دفاع نماید، مسلم است کیفیت خدمات ارایه شده رابطه مستقیمی با رضایت و وضعیت رفاهی و مالی پرسنل پرستاری دارد.

۳ ـ از تمام نیروهای امنیتی، قضایی و دولتی که در جهت احقاق حق و پیگیری مطالبات پرسنل پرستاری در این مدت دفاع نموده و از ایشان حمایت نموده اند، تشکر می نماییم.

۴ ـ به طور ویژه در پیگیری مطالبات خود در سطح استان اعلام می نمائیم که دانشگاه علوم پزشکی شیراز بر اساس تعهدات استاندار محترم، معاونت سیاسی امنیتی ایشان و همچنین ضمانت نیروهای زحمت کش امنیتی موظف است تا ساعت ۲۴ روز ۱۵ شهریور سال۱۴۰۳ بر اساس مصوبات مورد نیاز در هیات امنای دانشگاه، مبلغ حق الزحمه هر یک ساعت اضافه کار پرسنل پرستاری اعم از کمک بهیار، بهیار و پرستار، فارغ از نوع رابطه سازمانی با دانشگاه (رسمی، پیمانی، قراردادی، طرحی، شرکتی و ....)، را به هر ساعت حداقل ۱۰۰ هزار تومان افزایش دهد و یک پرداخت را تا ساعت و تاریخ ذکر شده به حساب تمامی پرسنل پرستاری استان فارس واریز نماید و همچنین یک پرداخت حق مسکن به مبلغ دو میلیون تومان به حساب تمامی پرسنل دانشگاه چه پرستار و چه غیر پرستار واریز نماید و این روش بایستی مادام العمر ادامه یافته و هرساله متناسب سازی و افزایش یابد. مسلم است که عدم پرداخت موارد اشاره شده تا ساعت اعلام شده، منجر به اعتصاب دوباره پرستاران در شهر شیراز و شاید کل کشور، خواهد گردید و در این راه با احدی از مسیولین کشوری و استانی رودربایستی نخواهد داشت. تاکید می گردد که تاخیر در پرداخت از ساعت ۲۴ به ۲۴ و یک دقیقه عواقب بسیار خطرناکی به دنبال خواهد داشت.

۵ ـ دانشگاه علوم پزشکی شیراز موظف است تا پایان ساعت اداری تاریخ ۱۵ آبان سال ۱۴۰۳ به تمامی قرارداد های ظالمانه و مزخرف منعقد شده بین پرستاران و شرکت آوای سلامت پایان داده و مستقیما با پرسنل شرکتی قرارداد منعقد نماید به طوریکه احکام حقوقی جدید صادره بایستی به میزان هم ردیف و هم سابقه خود در پرسنل رسمی و پیمانی باشد. مسلم است کسب مجوزهای لازم از سوی هر ارگان کشوری از مجلس گرفته تا دولت بر عهده ی دانشگاه می باشد و ارتباطی با پرسنل ندارد. تاکید می گردد، عدم اجرای این درخواست منجر به اعتصاب پرسنل پرستاری شهر شیراز از شیفت صبح مورخ ۱۶ آبان ۱۴۰۳ منجر خواهد شد.

۶ ـ تمام دستگاه های اجرایی و امنیتی و نمایندگان مجلس استان فارس موظف هستند مطالبات ذیل را تا تاریخ ۱۵ آذر ماه ۱۴۰۳ با پیگیری در سطوح ملی به اجرا درآورند، مسلم است که مذاکرات با مجلس و دولت و وزارت بهداشت، جهت تدوین طرح و لایحه و تغییر در قوانین و مقررات بر عهده ی ایشان بوده و پرستاران در این زمینه مسیولیتی نخواهند داشت:

الف) اجرای کامل و بدون قید و شرط قانون بازنشستگی مشاغل سخت و زیان آور با ۲۰ سال سابقه و ۳۰ روز حقوق جهت پرستاران بدون شرط سنی و پرداخت ما به التفاوت درخواستی بیمه ها از سوی دانشگاه با درخواست پرسنل پرستاری و موافقت بدون قید و شرط دانشگاه

ب) اجرا و صدور احکام فوق العاده خاص پرسنل پرستاری با ضریب ۳ و تعیین دقیق منبع مالی آن از سوی مجلس و سازمان برنامه و بودجه جهت تمام پرسنل پرستاری کشور تا پایان ساعت اداری تاریخ ذکر شده، به گونه ای که به صورت مادام در بودجه هر سال کشور لحاظ شده و منبع آن کاملا مشخص باشد. تاریخ اجرای این احکام بایستی به یک شهریور ۱۴۰۳ بازگردد.

پ) تغییر در روش اجرای قانون تعرفه گذاری پرستاری که هم اکنون به شکل بسیار مضحکی در حال اجراست. این قانون بایستی تا تاریخ اعلام شده به گونه ای تغییر یابد که دریافتی هر پرسنل پرستاری حداقل ۴ برابر دریافتی کنونی باشد و اولین پرداخت بایستی حداکثر تا پایان وقت اداری تاریخ ذکر شده انجام گیرد.

ث) امتیاز و نحوه ی محاسبه آیتم فوق العاده سختی شرایط کار، در احکام حقوقی بایستی به گونه ای تغییر یابد که هر پرسنل پرستاری حداقل ۴ برابر میزان کنونی دریافت نماید و تا پایان وقت اداری تاریخ ذکر شده صادر و زمان اجرای آن به یک شهریور ۱۴۰۳ باز گردد.

۷ ـ گزارش ها حاکی از آن است در حالیکه این اعتصابات هیچگونه لیدری نداشته است، دانشگاه علوم پزشکی شیراز در ادامه ی اقدامات مضحک و بچه گانه خود، هیچگونه پرداختی به برخی پرسنل که به زعم خود شناسایی کرده است، در پرداختی های اخیر نداشته است، دانشگاه موظف است ظرف ۳ روز آینده این رویه را اصلاح نماید و شخص استاندار و رییس دانشگاه در این زمینه کاملا مسیول می باشند.

۸ ـ ما پرستاران هر گونه برخورد انضباطی و قهری از سوی حراست و هیات تخلفات و مجموعه دانشگاه و همچنین برخوردهای امنیتی و قضایی در نتیجه این اعتصابات را با همکاران پرستاری خود برنتافته و با شدیدترین بازخوردها از سوی همکاران پرستاری مواجه خواهد شد.

۹ ـ مسلم است که مصوبات قبلی در جلسات استانداری در زمینه دیگر مطالباتی که در بیانیه نظام پرستاری قید گردیده است بایستی در اسرع وقت اجرا گردد.

۱۰ ـ تاکید می گردد که دانشگاه علوم پزشکی شیراز در طی ۲۰ سال اخیر بدون تامین نیروی انسانی دست به افتتاح بخش ها و بیمارستان های فراوانی زده است، که این موضوع منجر به فشار کاری وحشتناک و غیر قابل تحمل به قشر مظلوم پرستاری شده است، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، استانداری و وزارت بهداشت موظفند با تامین نیرو و یا تعطیلی بخش های اشاره شده این مشکل را تا پایان سال حل نمایند و از افزایش بخش ها بدون تامین نیرو به شدت پرهیز نمایند. مسلم است مصوبه ی حذف اضافه کاری اجباری از ابتدای سال ۱۴۰۴ بایستی در دستور کار قرار گیرد.

۱۱ ـ دانشگاه علوم پزشکی شیراز و وزارت بهداشت موظف است از ۱۵ آبان سال ۱۴۰۳ موضوع اجرای سلیقه ای و مضحک قانون بهره وری کارکنان سلامت را متوقف و به مر قانون پایبند باشند. تفکیک ساعات کار به عملکردی و غیر عملکردی بر خلاف قانون اشاره شده بوده و بر اساس آن میزان ساعت کاری حاصل شده قابل تفکیک نبوده و قابلیت محاسبه به عنوان ساعات کاری موظفی پرسنل را دارد.

۱۲ ـ دانشگاه علوم پزشکی شیراز موظف است از ابتدای شهریور ماه حداکثر تا تاریخ پانزدهم هر ماه به صورت منظم و ماهیانه نسبت به پرداخت یک اضافه کاری و یک تعرفه گذاری به حساب پرسنل اقدام نماید. مسلم است عدم پرداخت به مثابه بازخورد شدید پرسنل پرستاری خواهد بود.

۱۳ ـ مسیولین استانداری، امنیتی و دادستانی استان موظفند با مسیولین علوم پزشکی شیراز که با سهل انگاری، ترک فعل و رفتارهای نابخردانه خود موجبات وضعیت بغرنج کنونی را فراهم آورده اند، شناسایی و مطابق قانون با ایشان برخورد نمایند و موضوع را تا تاریخ ۱۵ شهریور ۱۴۰۳ به اطلاع عموم مردم برسانند.

۱۴ ـ ما پرستاران برای خروج از وضعیت فعلی و نشان دادن حسن نیت خود از تاریخ ۲۳ مرداد ۱۴۰۳ شیفت عصر به اعتصابات خود پایان داده و در انتظار اجرایی شدن مطالبات فوق از سوی مسیولین استانی و کشوری خواهیم بود. مسلم است حق بازگشت به اعتصاب را در ضرب الاجل های تعیین شده، برای خود محفوظ دانسته و در این موضوعات با احدی مماشات نخواهیم داشت.

وَ السَّلامُ عَلى‌ مَنِ اتَّبَعَ الْهُدى‌

درود بر آنکس که از راه راست پیروی نماید.

پرستاران بیمارستان های شهر شیراز   ۲۳ مرداد ۱۴۰۳

برگرفته از «تلگرام»   ۲۴ امرداد ماه ۱۴۰۳

برخی از آرنگ های سر داده شده از سوی پرستاران دست از کار کشیده در سراسر ایران:

 ـ  تنهاترین دسته‌ایم از وعده‌ها خسته‌ایم

 ـ  فکر نکنید یه روزه وعده ما هر روزه

 ـ  حقمونو نگیریم شیفتامونو نمیریم

 ـ  وعده زیاد شنیدیم جوابی هم ندیدیم

 ـ  ما که نماد صبریم صبرمون به سر رسیده!

  - اصلاح تعرفه‌گذاری و ثبت خدمات پرستاری به نام پرستاران

 ـ  حذف اضافه‌کار اجباری و تصحیح حق‌الزحمه‌ی مربوط به اضافه‌کاری

 ـ  پرستار داد بزن حقتو فریاد بزن

 ـ  نه به اضافه کاری اجباری

 ـ  وعده وعید کافیه سفره ما خالیه

 ـ  تعرفه ما کجاست توی جیب شماهاست

 ـ  پرستار میمیرد خواری نمیپذیرد

 ـ  با «کرونا» جنگیدیم پشتیبانی ندیدیم

 ـ  پرستار داد بزن حقتو فریاد بزن

 ـ  اضافه کار ۱۵ ـ ۲۰ تومان نمی خواهیم

 ـ  پرستاریم معترضیم

برگرفته از «تلگرام»   ۲۹ امرداد ماه ۱۴۰۳