«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۳ شهریور ۲, جمعه

بگذار سرم کمی خلوت بشه ... ـ بازپخشش

ـ بگذار سرم کمی خلوت بشه! یک مادری از این آخوند چُسی حرامزاده .... که دیگه برای همیشه لالمونی بگیره و خط قرمز، خط قرمز نکنه. این همه خط قرمزش لگدمال شده، باز هم می گه خط قرمز!

ـ ... ولی خوب همه را سرِ کار گذاشتی ها! راستی کی می خوای منُ زندانی کنی؟!

از زبان آن دو نسناس نرینه و مادینه ی آمریکایی*:   ب. الف. بزرگمهر   ۲۸ آبان ماه ۱۳۹۵

https://www.behzadbozorgmehr.com/2016/11/blog-post_80.html

* کاربرد واژه ی «آمریکا» در اینجا از دیدگاه زیست شناسی در چارچوبِ «بزرگ خشکی آمریکا»ست؛ نام آن کشور، «ایالات متحد» است؛ نه «آمریکا»!

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!