بجای گل و بلبل گفتن و شنیدن با خاتواده، پشت سر ما سخن چینی می کنید؟!

بجای گل و بلبل گفتن و شنیدن با خاتواده، پشت سر ما سخن چینی می کنید؟!* هر بار که خواسته ایم خرمان را از پل «شیطان بزرگ» رد کنیم و انشاء الله عاقبت بخیر شویم، حتا اگر شده در آخرین لحظه که گامی کوچک برای رستگاری مانده به اندازه ای شلوغ بازی درآورده و خر را آنچنان ترسانده اید که بجای آن گام کوچک، همانجا روی پل، آنهم در آن نیمه که آن ها در ساختش زحمت بسیاری کشیده و عَرَق ریخته اند، شروع به شاشیدن کرده و آبروی مان را برده است؛ طبیعی است که آن ها بدگمان شده و با خود می اندیشند، نکند می خواهند ما را ریشخند کنند. نتیجه آنکه خر را با هَش و چَش عرعرکنان بسوی خودمان برگردانده و دماغ مان را سوزانده اند؛ مگر ما چند «سیّد از خر جسته» داریم که هم زبان ما را خوب می فهمد و هم با آن ها از بچگی بزرگ شده و کَاَنَّهُ خانه زادشان است؟ این بار با خواهش و تَمَنّا و من بمیرم تو بمیری راضی اش کرده ایم تا در نخش میانجی وساطت کند و انشاء الله این خرِ صاحب مرده که خودمان باشیم از پل صراط بسلامت به آنسو برسد و بالاخره عاقبت بخیر شویم. می خواهید با این شلوغ بازی ها و سنگ اندازی ها این هم کونش را کژ کند برود و دست مان را در حنا بگذارد؟ می بینید؟! کرم از خودتان است که با سخن چینی و بدگویی پشت سر ما و برادران و خواهرانی که شبانه روز برای اسلام عزیز زحمت می کشند، همه ی درهای رحمت خداوندی را بروی خود می بندید و ما را هم جان بسر می کنید.

ب. الف. بزرگمهر   ۱۲ امرداد ماه ۱۴۰۳

* زندان مرکزی کرج، قطع تماس تلفنی زندانیان سیاسی در بند ۱۵ به دستور مقامات زندان

به گزارش کانون حقوق بشر ایران، جمعه ۱۲مردادماه ۱۴۰۳، مقامات زندان مرکزی کرج در یک اقدام غیرقانونی تلفن‌های بند ۱۵ که زندانیان سیاسی در آن محبوس هستند را قطع کرده است. به این ترتیب ارتباط این افراد با خانواده‌هایشان قطع و زندانیان سیاسی در این بند از حقوق اولیه خود محروم شده‌اند.

از روز ۷ مرداد ۱۴۰۳، تلفن‌های بند ۱۵ به دستور مقامات زندان مرکزی کرج، قطع شده است. مقامات زندان پس از شنود تماس‌های زندانیان با خانواده‌‌هایشان و گرفتن ایراد به صحبت‌های رد و بدل شده زندانیان اقدام به قطع تلفن‌ها نموده و اجازه تماس با خانواده به زندانیان بند ۱۵داده نمی‌شود. این اقدام باعث نگرانی خانواده‌ها و بی‌خبری از وضعیت عزیزان‌شان شده است.

حق تماس زندانیان با خانواده‌هایشان، یکی از حقوق اساسی و بنیادین هر انسانی است که حتی در شرایط محرومیت از آزادی نیز باید تضمین شود. این حق نه تنها از منظر انسانی و اخلاقی دارای اهمیت است، بلکه در نظام‌های حقوقی مختلف نیز به عنوان یک حق قانونی شناخته شده است.

حق تماس زندانیان با خانواده‌هایشان در اسناد بین‌المللی حقوق بشر و قوانین داخلی بسیاری از کشورها به رسمیت شناخته شده است. برخی از مهم‌ترین مبانی حقوقی این حق عبارتند از:

ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر: این ماده به حق هر فرد برای حفظ کرامت انسانی و برخورداری از حمایت قانونی اشاره دارد.

ماده ۹ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی: این ماده به حق آزادی و امنیت فردی و حق هر فرد برای تماس با وکیل اشاره دارد.

قوانین داخلی کشورها:  بسیاری از کشورها از جمله ایران در قوانین داخلی خود، حق تماس زندانیان با خانواده‌هایشان را به رسمیت شناخته و مقرراتی برای تنظیم این ارتباطات وضع کرده‌اند.

حق تماس زندانیان با خانواده‌هایشان، یک حق اساسی و بنیادین است که باید در تمام شرایط رعایت شود. قطع این ارتباط می‌تواند پیامدهای جدی و منفی برای زندانیان، خانواده‌های آن‌ها داشته باشد. قطع تماس زندانیان سیاسی با خانواده‌هایشان توسط مقامات زندان مرکزی کرج نقض آشکار حقوق بشر و زندانیان می باشد./کانون حقوق بشر ایران

برگرفته از «تلگرام»  ۱۲ امرداد ماه ۱۴۰۳

بختی برای ویرایش این گزارش نداشتم. تنها با یک یادآوری بسنده می کنم: مرداد در زبان پارسی به آرشِ مرگ است؛ نام درست این ماه، اَمرداد به آرش بی مرگی است. آن را درست بنویسیم و بکار بریم.  ب. الف. بزرگمهر