کاری از رفیق منوچهر
برگرفته از «تلگرام» هشتم شهریور ماه ۱۴۰۳
یادبودی ارزنده در بزرگداشت
یکی از بهترین نویسندگان دوران ما و بی هیچ گمان و گفتگو، بی همتا در آفرینش داستان
های دلنشین و آموزنده و برای کودکان. دریغا که چنین بزرگان ادب و اندیشه و کار و
پیکاری ـ چنانچه دورتر نروم ـ از طاهره قُره العین و تقی ارانی گرفته تا علی اشرف درویشیان
و صمد بهرنگی در سرزمینی که خودکامگان سده ها بر آن فرمان رانده و همچنان می
رانند، چه آسوده به سیاهچال ها و زندان ها افکنده شده، نیست و نابود می شوند! با
این همه، کار آن ها دهه ها، سده ها و گاه برای همیشه نشانه گذار و نام شان جاوید
می شود:
خورشیدهایی تابان و گرمابخش
جان و روان و مایه ی سرفرازی آدمیان که ما ایرانیان با همه ی نشیب و فرازها و اُفت
و خیزهای تاریخی از گنجینه ای از آن ها برخورداریم و به تک تک شان می بالیم.
ب. الف. بزرگمهر هشتم شهریور ماه ۱۴۰۳
نگاره نماهنگ پیوست (برگرفته از «تلگرام»): برای صمد و اولدوزها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر